sızlanıyorsam ki sızlanıyorum, gerçekten unutulmuş bir mısra gibi hissettiğimden
Sayfa 85 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
kesmemeye
Laleli’den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil
Aydınca düşünmeyi iyi
Nazım, Galina ile evliyken aşık oluvermiş Vera'ya. Velhâsıl kaçmış sevdiğine terk edip Galina'yı.
Galina diyor ki; 'Kalbinden rahatsızdı, üşütmesin diye kazak örüp gönderdim, kutu kutu portakallar gönderdim Vera'sının yanındayken sağlığı da iyi olsun diye. Çok canım yandı ama o çok mutluydu, hatta yeniden şiir yazmaya başlamıştı, hatta bülbül kesilmişti bizim oğlan' diyor. Bu da 'acımı dindirmeye, yanık kalbimi serinletmeye yetti' diyor.
Böyle derin hissiyatları görünce ne desem anlamsız gibi gelmeye başlıyor bana. Sevdiğin, kocan, sevgilin, başkasına kaçıyor; sen şiir yazmaya başladı diye mutlu oluyorsun, üşütmesin diye de kazak örüyorsun. Düşünsene, elinde iki tane koca tığ, kanepenin birinde, terk edildiğin evde oturuyorsun, seni terk eden boncuk gözlüye kazak örüyorsun. O kazağı örerken neler hissetti acaba? Sen nakış işliyorsun, o orda Vera'nın saçını seviyor. Sen bir nakış daha işliyorsun, o bir mısra daha yazıyor Vera'sına. Neler düşündü acaba o kazağı örerken, terk edildiği evde, bir başına?
114 yaşındasın. Insan ölünce doğuyor aslında. Ölünce unutulmuyor.
-alıntı
Bulup unuttugum misra nerdesin
Icimden kaciran hangi ucaktir
O tepe bastape yabancilarin
Onlarca aldatis utkudur taktir
Kanimin nehriyle cetvelledigim
Bu toptrak söyleyin neden coraktir
En kara putlarin saldirisinda
Yurdumun ki anli ay gibi paktir
Anami sorarsan büyük dogudur
Bati ki sirtimda pasli bicaktir
Yigitler yol alsa destana dogru
Sehitler gözümde aynen bayraktir
Gel kurut bu cagin kargasasini
Seninle beklenen simdi safaktir
Mehmet Akif İnan