Çocuklarımıza sıkılmaları için fırsat verelim ve onların boş zamanlarını tıka basa etkinlikle doldurmayalım. Çocuklarımızın sıkılmakla tek başına kalma yeteneklerini geliştirebileceklerini, sükûnet ile kendi kimliklerini bulabileceklerini unutmayalım.
O halde elimiz telefona uzandığı her seferinde soralım:
Neden gizleniyorum ben?
Hangi endişeden kaçıyorum?
Çok çalışmamı isteyen iyi bir fikirden mi?
Üzerinde mesai harcamamı gerektiren çetrefilli bir sorudan mı?
Kendimle baş başa kaldığımda ortaya çıkabilecek gerçeklerden mi?
Kendimizle arkadaşlık etmeyi öğreniriz tek başınalıkta, kendimizi dinleyebilmeyi öğreniriz. Yalnızlık, yalnız kalmanın sancısı iken;tek başınalık, yalnız olmayı seçmenin zaferidir.
Bütün anlamları anlamlandıran bir anlam isteriz; bu dünyadaki varoluşumuzu açıklamak, deryalar içre bir katre olmanın dayanılmaz uçuculuğunu gidermek isteriz.