Distopya ya da ütopya mı demeli, sevenler bu kült romanı da muhakkak sevecektir. Hele ki benim farklı gezegenlerde yaşayan insanları okumak isterseniz kitap size uygundur diyebilirim. Ancak her okuyucuya hitap eden bir tarzı yok yazarın; zaman zaman okurken takıldığım zorlandığım olmuştur. Kitaptaki duvar metaforu oldukça düşündürücü. Bu, gerçek anlamada veya değil, kişinin kendine ördüğü veya diğer canlılarla arasına ördüğü fark etmez. İnsanı nasıl yalnızlaştırdığını, nasıl bugünü yaşanmaz kıldığını görebiliyorsunuz romanda. Anarşizm pek övülür kitapta, öyle ki eski dünya Urras’tan gidenlerin kurduğu medeniyetin adı Anarres’tir. Le Guin Şöyle der kitabının arka kapağında: “...Tüm siyasal kuramlar içinde en idealist olan anarşizmdir; bu yüzden de bana en ilginç gelen kuramdır.” Bu yeni kurulan ideal dünya, tüm kuraklığı, kıtlığı, sevimsizliğiyle yine de insanın insan olarak yaşayabileceği bir dünyadır. Ancak orada da insanın içinde yatan o güçlü olma, hükmetme dürtüsünü görmekteyiz.
