yaşamak olmuyor anı. yaşamanın karikatürüdür anı gerçekte. nice süsleseniz de yaşanan değildir o. ilk, ortaokul günleri, lise yıllarını bir daha yaşamak olanağı yoktur.
415 syf.
·
Puan vermedi
·
21 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Yaşayan ben’le, anlatan, hatırlayan ben’ler farklıdır birbirinden.
Bir vitrinin önünde durdum. Geçenleri seyrettim camda. Serüvenler, romanlar akıyor önümden. Birini çevirip sorsam: ‘’Senin de yaşamın bir roman mı?’’ Herkesin yaşamı bir romandır. Yaşanmadık! Yazılınca yaşanır yaşam romanları. İçindeyken yuvarlanıp geçilir.
17 haziran cumartesi 00.35 nazan öncel-bir şarkı tut
anılar çözülür, dökülür önüne. toplamak zor olur sonra. nasıl kopar bir kolyeden tanecikler, dağılır giderse, öyle. tek tek gelmeli anılar. Hepsi birden yaşanmaz. çekilmez olur ağırlıkları.
yüz, beş yüz, bin, on bin, anı olmaz ki! anı insandır… geldi onlardan biri. o sayısız anıların içinden. iterek ötekileri. kaçtı anılar korkarak…
fark etmez. okyanusta yaşamak daha keyifli olsa da artık herkes kendi göletinde yaşıyor, dedi moni.
Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor.Sinemadan çıkmış insan.
Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar.
