Insanoglu dunyaya hukmettigi binlerce yillik surede pek cok basariya imza atti. Once bitkileri toplayarak beslendi, ardindan tasi yontarak silahlar gelistirdi ve hayvanlari avlamayi ogrendi. Zamanla hayvanlarin derisinden kendisine ortu yapabilecegini kesfetti ve modayi yaratti.Magara duvarlarina sekiller cizdi ve resmi yaratti. Ardindan gruplar
İçini parçalayan bir cinayetle açıyor sana kapılarını.
Son sürat ifadeleri dinliyor, o acımasız katili yakalamak için sayfaları kovalıyorsun.
Tam enseledim derken, kitabın ortasında, senin kalbine bir kurşun isabet ediyor.
İnandığın her şeyi öldüren kurşun.
Gözlerin açık can veriyorsun sanki.
Hem de katili yakalayıp yakalayamadığını bile anlamadan.
Tam ortasında kitap sanki kabuk değiştiriyor.
Aslında daha ilk sayfasından gözden kaçırdığın yada hissettiğin ama isimlendiremediğin her şeyle yüzleşiyorsun.
Tekrar ayağa kalkman ve zihnini toplaman gerekiyor, devam etmek için.
Peki inanmadığın ne varsa yüzleşmeye hazır mısın?
Yüzleştiğinde, beynin delicesine reddederken sen ne yapacaksın, inadına gidecek misin korkularının peşinden ya da hazır beynin reddetmişken bırakıcak mısın her şeyi?
Bay Mercedes üçlemesini okuduysan seni çok tatlı sürizler bekliyor lakin okumadıysan, okumadın mı sahiden? Bence çok şey kaçırmışsın.
Zaten daha ilk satırdan gözlerin kimi arıyorsa, onu bulacaksın.
Yaratık kitabından esintiler de vuracak yüzüne.
Ben bazen kitap ve filmlerdeki dostlarımı aramak isterim.
Öyle şeyler olur ki içimde, ‘bunu en iyi o anlar’ yada ‘o olsa bana yardım ederdi’ derim.
Örneğin sıkıcı bir toplantıdayken çaresizce telefonuma bakıp Morpheus arasa keşke derim; “alın beni!”
Kitapta bu dilek hakkım gerçek oluyor gibi hissettim.
Çılgınca bir mutluluk ^.^
YabancıStephen King · Altın Kitaplar · 20192,700 okunma
morpheus : hoş geldin neo. tahmin edebileceğin gibi ben morpheus’um.
neo : seninle tanışmak bir onur.
m : hayır. o şeref bana ait. lütfen. gel, otur. eminim şu anda kendini tavşan deliğinden düşen alice gibi hissediyorsundur.
n : öyle denilebilir.
m : gözlerinden belli. sende gördüklerini kabullenen birinin gözleri var uyanmayı beklediğin için
"Morpheus, Neo'yu ilk bulduğu zaman "kadere inanır mısın?" diye sorar. Neo "inanmam" der. "Çünkü kadere inanmak, kontrolün bende olmadığını hissettirir bana, o yüzden inanmak istemem" der. Morpheus, seçilmiş kişi olduğuna inandığı herkesi kahin bir kadına götürür. Kahin kadın bakar ve der ki; "Neo, üzgünüm. Seçilmiş kişi sen değilsin. Neo'nun o ana kadar kendine olan inancının kaybolduğunu görürüz. Neo, üzgün üzgün kapıya doğru yürümeye başlar. Kahin arkasından seslenir: "Neo, unutma! Sen kadere inanmazsın."
Mithril / Nobody
Hikaye Adı : Kayıp Rüyalar
Link: #29379649
Insanoglu dunyaya hukmettigi binlerce yillik surede pek cok basariya imza atti. Once bitkileri toplayarak beslendi, ardindan tasi yontarak silahlar gelistirdi ve hayvanlari avlamayi ogrendi. Zamanla hayvanlarin derisinden kendisine ortu
Hayat ve sonrası arasında var olan ince bir perde:
Ölüm.
Geçilmesi kaçınılmaz olan bir eşik.
Perdenin önü ve arkası...
Fakat zavallı insan!
Kendi zihninin ürünü olan yanılgılarla yaşanabilir kıldığı hayatına bir yanılgı da burada ekliyor.
Hayatın kendisi bile koca bir yanılsamadan ibaretken ve ölüm hayatın en mutlak hakikatiyken,