Ey gönlümde hasretini demlediğim yar!
Düşlerimde olmasan ne yazar?
Uykularımdan ansızın uyandıran hüznümdesin.
Dudaklarımı aralayıp
Söylediğim her cümledesin
Yazdığım şiirleri okumasan ne çıkar?
Ruhun sözlerimin alevi ile yıkandı
Dilin beni anmasa ne olur
Yolumuz bir kavgamız bir değil mi?
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa, sormasa beni
Sen gelsen yeter.
Huzur ellerinin güzelliğidir
Gözlerin karşımda bir mutluluk denizi
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
O kamer nûr yüzünün benzeridir gurbetde
Kararan bahtıma bir başka gülen yüz mü olur
Günlerim bir şeb-i hicrân gibidir hasretde
Ah sensiz geçecek gün bana gündüz mü olur