Yağmur Damlası
Sensizliğe el pençe divan durdu gönül
Bahtiyar oldu ağır ağır yürüdü ömür
Sığınaklar arasına sığındım
Sağanak yağmurlar altında ıslandım
Bir an bile ağlamadım
Kırılmadım gülüm
Bugün yıkık duvarlar arasında yürüyorum
Savaş sonrası şehir gibi yüreğim
Kaldırımlar yürüyen merdiven misali
Ben yürüdükçe onlar beni geriye