Sançar
Yüzbaşı Sançar uçmağa varalı on üç yüzyıldan çok oldu. Onun düştüğü meçhul yerde, ay ışıklı yaz gecelerinde hala ızdıraplı kahkahalar ve şeref ilahileri işitilir. Bu ilahiler rüzgârın çıkardığı sestir. Onu herkes işitir. Fakat o ızdıraplı kahkahaları herkes duyamaz. Onun yankılarını uzak yakın Ellerden, ancak içinde Tanrı Dağı'nın odu yanan gönüller sezer. Bu ızdıraplı kahkahalar Yüzbaşı Sançar'ın soyu, onun düştüğü yerde Zafer töreni yapıncaya kadar yıllarca, belki yüzyıllarca sürüp gidecek.
Sayfa 323 - ÖtükenKitabı okudu
Sançar'ın Ölümü
Son olarak omuzu ile boynu arasına bir kılıç vuruşu yiyen Sançar yan üstü yere düşmüştü. Göğsüne ve sırtına saplanan oklar onu böyle yan üstü tutuyordu. Üçüncü oku göğsüne yedikten sonra artık bir daha kalkamadı. Fakat kahkahaları hala çınlıyor, yalnız her an biraz daha yavaşlıyor, zayıflıyor, sönüyordu. Çinliler nöbetleşe kılıç ve karga ile vuruyorlar, Sançar güldükçe öfkelerinden kuduracak hale geliyorlardı
Bu alaylı kahkahalar yavaş yavaş kesildi, bitti. Bozkırı derin bir sessizlik kapladı. Sonra tek ata Yamtar bindirilmiş ve Gök Börü'nün kolundan Bögü Alp tutmuş olduğu halde tutsak kafilesi güneye doğru akıp gitti.
Sayfa 322 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
