"Gerçek ne kadar tatsız ya da acı olursa olsun; yüz yüze gelmeli, alışmalı ve yaşayışımızı ona uydurmaya çalışmalıyız."
"Akıllı insan sorunlarını gerektiği zaman düşünür; başka zamanlarda ise başka şeyler düşünür; gece hiçbir şey düşünmez."
Güzel birliste okumadıklarımı okuyacağım
1. Schopenhauer : Say yayınları dizisi , İsteme ve Tasarım olarak dünya , aşkın metafiziği ,
2. Rudiger Safranski : Felsefenin yaban yılları( Schopenhauer biyografisi)
3. Nietzsche : Böyle buyurdu zerdüşt, Putların Alacakaranlığında, İyinin ve kötünün ötesinde
4. Soren Kierkegaard : Korku ve Titreme
Bir kişiye inanmanın diğer anlamı da, onların bir şey yapabileceğine inanmakdır. İnancın en temel varoluş türü annenin yeni doğmuş bebeğine duyduğuinançtır. O, yaşayacak, büyüyecek ve konuşacaktır.Ancak çocuğun bu anlamdaki gelişimi o denli düzenli olmaktadır ki bu gelişmeyi beklemede inanca gerek yokmuş gibi görünür. Fakat bu, çocuğun gelişme gösteremeyen özellikleri için aynı değildir. Bunlar çocuğun sevme, mutlu olma, aklını kullanma ve sanatsal beceriler gibi özellikleridir. Bu özellikler gelişimleri için gerekli koşullar sağlandığında gelişir ve ortaya çıkarlar, bu koşullar sağlanmazsa yitip giderler.
Bu koşullardan en önemlisi, çocuğun önem verdiği kişinin bu özelliklere verdiği inançtır. Böylesi bir inancın varlığı eğitim ile yönlendirme arasındaki farkı oluşturur. Eğitim, bir çocuğa Özel yeteneklerinin farkına varması için yardım etmektir. 0 Eğitimin zıddı yönlendirmedir,, Yönlendirme özel yeteneklerin geliştirilmesine önem vermez. İyi ya da kötünün çocuklar için büyükler tarafından düşünülüp saplamidı|ı savı üzerine temellendirilmiştir.
Sayfa 117Kitabı okudu
