Çocukluğumuz…
Hani o okula ilk başladığımız zamanlar…
Öğretmen derste bize bir şeyler anlatmaya çalışırken pencereye kayan gözlerimiz ve ders vakti bomboş gözüken bahçede oynayan hayallerimiz… Teneffüs zili çaldığında kalabalığa yakalanmamak için depar atan bacaklarımız… Düştüğümüzde kanayan dizimize rağmen pes etmeyen inatçılığımız…
Okumanız dileğiyle:)
İnka tapınaklarına bilim adamlarını götüren yerliler, ara sıra oturmaktadır ve bilim adamları da mecburen onlarla birlikte beklerler. Hedefe ulaşılıp sebep sorulunca, yerlilerin verdikleri cevap çok enteresandır:
“-Ruhlarımız geride kalmışlardı, onları bekledik.”
İnka tapınaklarına giden yerliler, ruhlarının geride kaldıklarını fark ederek
Aynı insan değil gibisin."
"Değilim. Belki kimse uzun süre aynı kalmıyordur."
Mutsuzluğumuzun Kışı / John Steinbeck
Mutsuzluğumuzun en güçlü kaynağı, bizden beklenen kişi olmak için delice çırpınmak, böylece bir gün sevileceğimizi ve değer göreceğimizi sanmaktır. Oysa olmadığımız biri olmak için çırpınmak yerine, olduğumuz kişiyi kucaklayıp sevilmemek daha sağlıklıdır.
Tunç Tataker
Mutsuzluğumuzun en güçlü kaynağı, bizden beklenen kişi olmak için delice çırpınmak, böylece bir gün sevileceğimizi ve değer göreceğimizi sanmaktır. Oysa olmadığımız biri olmak için çırpınmak yerine, olduğumuz kişiyi kucaklayıp sevilmemek daha sağlıklıdır. Kendini başkalarıyla kıyaslarsan ya mutsuz ya kibirli olursun, çünkü her zaman senden iyi ve kötü durumda birilerini bulursun. Tam bu anlamda Doğan Cüceloğlu'nun çok sevdiğim bir cümlesi geliyor aklıma:" Benim çocuğum benim beklentilerimi gerçekleştirmek için değil, kendi hayallerini keşfedip onları gerçekleştirmek için yaşamalı."
Bu yüzden; Kimseyi değiştiremezsin hayatta. Ve kimse için de değişmemelisin. Kimliğini kaybettiğin an, yaşamını çöpe attın demektir. İstemediğin sürece, hiçbir şey için ödün vermeyeceksin. Çünkü gün gelir, verecek hiçbir şeyin kalmaz. Her şeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası senden istediği için değil. Ve sen, sen olarak kaldığın sürece senin yanında olanlar da mutlu olacaktır. Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle. Yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil. Herkesin gidebileceği bir yol vardır. Sen yeter ki, yanında yer almayı bil. Ne sen kimse için mecburi istikametsin, ne de bir başkası senin için... Seninle gelmek isteyenleri yanına al. Belki beraber daha çok şey katabilirsiniz bu hayata. Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini. Hayat rahat ve anlayışlı insanlarla ve hayat hak ettiği gibi yaşandığında güzel