Sezgi
@myxomatosis
Kafama göre.
Ἄγκυρα
43 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Bir gölge değil, gerçek bir padişah, bir başkası değil, kendim olmam gerektiğini anladıktan sonra; yalnız o altı yıl boyunca değil, bütün hayatım boyunca okuduğum kitaplardan kurtulmam gerektiğine karar verdim," derdi Şehzade, hayatının bundan sonraki on yılını hikâye etmeye başladığında. "Bir başkası değil, yalnızca kendim olabilmek için, bütün o kitaplardan, bütün o yazarlardan, bütün o hikâyelerden, bütün o seslerden kurtulmak zorundaydım. Bu on yılımı aldı."
Sayfa 382 - Şehzade'nin HikâyesiKitabı okudu
Desdemona da, Othello da tüm insanlığın sahip olduğu niteliklerle bezenmiş kişilerdir. Aralarındaki ilişki de geniş anlamda evrensel olanı gösterir. Desdemona’nın acı çekmesi, Shakespeare’in göstermiş olduğu en dayanılmaz görüntülerden birini var eder. Çünkü Desdemona, seyredeni kızdıracak kadar edilgen biridir, içine düşürüldüğü durum karşısında hiçbir şey yapmaz. Ne sözle, ne hareketle karşı durmaz, çünkü doğası çok yumuşak ve ürkektir.
Özdemir Nutku, Othello ÜzerineKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Iago, sinizmin şeytanıdır: Renklerin, biçimlerin ve şiirin olduğu bir dünyada rengi ve biçimi olmayan bir yaratıktır. Kargaşayı nasıl yaratacağını bilir: Cassio, iyi bir askerdir, onu asker olarak yok eder: Othello bir savaşçıdır ve seven bir yüreği vardır; onun hem savaşçı yanını tüketir, hem de seven yüreğini nefretle karartır.
Özdemir Nutku, Othello ÜzerineKitabı okudu
Barok anlayışta yer kavramı sanki sonsuzluğa giden bir derinliktir. Ama burada önemli olan verilen sonsuzluk duygusu değil, barok sanatçının sonsuzluk imgesidir. Othello’daki Kıbrıs kalesinin arka tarafı, gökle denizin birleştiği bir derinlik, bir sonsuzluktur. Üçüncü boyutu en yetkin bir biçimde getirmiş olan barok anlayışın uzaklığı belli belirsiz bıraktığı görülür, yine tıpkı Othello’da izlediğimiz gibi. Daha ikinci perdenin başında İkinci Bey’in sözleri bize bu derinlik ya da sonsuzluk imgesini sağlar:
“Azgın dalgalar sanki bulutları dövüyorlar,
Fırtınadan kabaran dalgalar dik, ejder yeleleriyle
Sanki su atıyorlar ışıltısına Küçük Ayı’nın,
Söndürüyorlar ezelden beri duran bekçilerini
Kutup Yıldızı’nın.” (II, 1)
Burada denizin gücü kadar, Kıbrıs adasına fon olacak derinlik de belirtilmiştir ve bu derinlik barok anlayışa yakışacak biçimde belirsiz bir uzaklıktır. Manyerist mekân, tıpkı Hamlet’teki Elsinore Şatosu gibi, bütünlüğü olmayan, bilerek bozulmuş, mantıkdışı bir yerdir. Hamlet tragedyasını bilen hiç kimse, Hamlet’in içinde yaşadığı şatoyu kafasında bütünleyemez; oysa Othello’nun yaşadığı Kıbrıs kalesi, alanı, odaları, surlarıyla bütünlenmiş bir mekândır.
Özdemir Nutku, Othello ÜzerineKitabı okudu