" Bir çiçeğin güzelliğini taçyapraklarını kopararak toplayamazsın ."
R a b i n d r a n a t h T a g o r e
Sayfa 259Kitabı okudu
T a r i h e y a l n ı z c a g ü ç l ü k i ş i l i k l e r
d a y a n a b i l i r , z a y ı f l a r ı i s e t a r i h
t a m a m e n s i l e r.
Sayfa 39
k i r l e n m e y e n t e k ş e y i s e ,
k i r d i r . . .
Sayfa 56Kitabı okudu
Ancak böyle bir acı, bizlerin yaş odunlarla birlikte yanarken çektiğimiz uzun süren o büyük acı, biz filozoflan o son derinliklere inme ve belki de insanlığımızı belirleyen, güven duyulan her şeyden, iyi olan her şeyden, gizleyen, yumuşak ve orta derecede olandan uzaklaşmaya zorluyor. Böyle bir aanın iyileştirdiği konusunda kuşkuluyum, ama insanı derinleştirdiğini biliyorum .. Yeter ki gururuınuzla kendimizi beğenmişliğimizle, istem gücümüzle bu acıya karşı koymayı öğrenelim ve ne kadar kötü ve acı verici olsa da, kendine acı verenin karşısında dilinin kötülüğü ile tutunabilen Hintlinin yaptığının aynısını yapalım; o hiçliğin azabından, dilsiz, uyuşuk, sağır bir teslim oluşun, kendini unu tuşun, silinip gitmenin azabından kaçınalım: insan, başkalan üzerinde egemenlik kurmaktan çok daha uzun süren, tehlikeli uğraşlardan geçerek kendi üzerinde egemenlik kurmayı başarabilir, daha çok da bazı sorular yöneiterek - özellikle de şimdiye kadar yeryüzünde sorulanlara oranla, artık daha çok, daha derin, daha sıkı, daha sert. daha kötü ve daha sessizce bir i s t e m l e sorular yönelterek... Yaşama duyulan güven yok oldu, yaşamın kendisi bir s o r u n haline dönüştü. - Böylelikle, birisinin bir felaket habercisine, bir peçeli baykuşa dönüşebileceğine inanılmamalı! Yaşamı sevmek hala mümkün - Ama bir b a ş k a biçimde. Bu, bizi kuşkulandıran kadına karşı duyulan sevgi.
Sayfa 89
Her sanat, her felsefe, gelişen ya da b a t a n yaşam için bir ilaç, bir çare olarak görülebilir: Ama, hep acıları ve acı çeken insanlan şart koşar bunlar. Ancak, iki tür acı çeken insan vardır: Coşku dolu bir sanatı arzulayan ve aynı ölçüde de yaşamı trajik gören biri, yaşamın doluluğundan ötürü aa çeker; diğeri ise, yaşamın y o k s u I I a ş t ı r m a s ı n d a n ; ama huzuru, sessizliği, sakin bir denizi hem de sanatın ve felsefe- nin büyüsünü, kramplannı, uyuşturucu gücünü de arzular. Yaşamın kendisinden öç alma - böyle yoksullaştırılmış kişiler için büyünün en fazla zevk veren biçimi!..
Sayfa 73
"İnsan bozulmuştur:" O n u k i m k u r t a r a c a k ? Ne kurtaracak onu? Yanıt vermiyoruz. Dikkatli olmamız gerek. Dinler yaratmak isteyen hırsımızla mücadele edelim.
Sayfa 30