Nurettin Aslan
@n_asslan
Sorun değilsiniz sadece hengame.
İstanbul
67 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
314 syf.
·
Puan vermedi
·
23 günde okudu
İnsanlar, içinde somut ağırlığından tonlarca fazla duyguyla gömülür toprağa...
Sayfa 18Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
En büyük günah bile anlamsız bir hayattan iyidir.
Sayfa 64Kitabı okudu
2023 okuma hedefini ekledi.
2023 OKUMA HEDEFİ
4/25 kitap - %16 tamamlandı
4 kitap okudu
25 kitap
1.370 sayfa
0 inceleme
2 alıntı
Sabah sabah insanını denedim dünyanın,
Cimrilikle dolu deriler yürüyordu.
Başka birşey göremedim.
Sonra kanaat kınından bir kılıç çekip
Keskin tarafıyla onlardan,
Ümitlerimi kestim diyor İmam-ı Şafii...
El emeği...
Artık
Kalemime pişmanlık ektim
Kardı, kıştı
Boran vurmuştu bahçelerimi
Kalktım bi sigara yaktım yüreğimin közünden
Bi yele tutunmuş savruluyordum ortasında en güzel yılların
Neyine yaşamak diye bir soru takılıyor aklıma
Yıllarca alerjisiyle yatıp kalktım en güzel sevdaların
Başı güzel olan her şeyin sonunda şüphe aramalarım uzuncadır
Eskidi artık
Lütfen Yorumlayın Kendi Yazım
Saat
03:53
Ama sana günaydın...
Ve sarılmak sana. Sadece sana.. Beklemenin verdiği tatsızlık ama sana sarılacak olmak. Saatin durması ve özlemek.. Geçmeyen zaman ve temessümün...
Aslında insan aidiyet hissetmek istiyor bu kelimelerin dünyasında. Birine can birine yaşam kaynağı olmak istiyor. İnsan istiyor ki her an yanımda bulunsun. Doya doya sarılayım. Sımsıkı, hiç bırakmadan. Öyle umut dolu ve öyle tasasız. İnsan istiyor ki mutluluk bir rüya olmasın.. İnsan istiyor ki güldükten hemen sonra göze yaş dolmasın.. Bütün bu imkansızlığı kırıp da bilekleriyle hakettiğini düşündüğü hayatı yaşasın.. Kader kurnaz kul aciz. İnsan itaatkar zamana. Zaman asi bir tay. Öyle acemi, öyle aceleci.. Heyecan çarpı heyecan demek kavuşmak. Özlemek ömür eksi ömür. Bir de gözlerin.. Sende yaşlara doymayan ve bende şaheser.. Gülüşün ve dünya.. Umut ve güneş.. Adınla değişen hayat ve sen susunca kararan güneş.. Koşarak sana gelmek istemek ve ekmek parası derdi. Herşeyi aşmak ve sokağa çıkma yasakları.. Yanında geçirmek bir ömrü ve iç çekişler. Bir gönül mevzusu ve beklemek.. Tanrı ve insan.. Yaşam ve gökyüzü.. Tüm ikilemler ve sen. Umut kere umut etmek. Umut kere umut etmek.. Dünya ve hüzün. Yüzünün kızarması ve toprak.. Gözlerin ve yağmur.. Nasıl anlatacağımı bilememek ve kelimeler.. Al senin olsun şiir ve tüm güzellemeler... Sabırla ve umutla.. Zamanla..
Günaydın senin için annemin karnını tekmelediğim hayat,çocukken kiraz vermiyor diye azarladığım incir ağaçları,sana inanmak için kendimi deştiğim yara, özgürlüğümü elimden alan o büyük sevmek,yasayla alaya alınmış işçilerin eve dönüşü; kış geldi, göğsümde kara sevda günaydın.
Kendi yazımm. Yorumlar mısınız..
Kaybettiğim savaşl
Kaybettiğim savaşlarımı hatırlıyorum. Başım önüme düşmüş de evime dönerken, üstelik daha kayıplarımı bile saymamışım. Üstelik her yanım yara. Üstüne üstelik mağlubum bu dünyanın tam 23 yılına. Her girdiğim savaşın sonucuna aldırmadan, tekrar bir yenisine hazırlanırken, üstelik elimde umudum yoktu, üstelik 23 kez kaybetmişim. Ve
Zaman hızlı ama vakit geçmiyor.
Çünkü sana gelmiştim, dağılmıştım, sevmiştim
En umulmaz o sularda vurgun yemiştim.
Yılmaz Odabaşı