Hayatının bütün hatıraları lüzumsuz ve manasızdı. Ömrünüm vakası olmasa da olabilir, hayatına her giren insan girmese de olabilirdi. Bütün mazisinde kendisine “ Ah, neden böyle yaptım?” veya “Ah, niçin şöyle yapmadım?” dedirtecek bir şey bulamıyordu; ve bu, ömrünüm pek tatlı geçtiğinden değil, sadece, ömrünün her kısmına şu an pek lakayt olduğundandı.
Sayfa 109