Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi
''Söyleyeceklerim belki anlaşılmaz gelebilir ama'' dedi, ''güzelliğin bu derecesi içimde sevinçle birlikte bir acı duygusu yaratıyor. Belki de insan olmanın sınırlarının aşıldığını hissediyorum. Varoluşsal bir boşluğa düşüyorum. İnsan böyle bir şeyi nasıl yaratabilir, nasıl yaratabilir? Tanrı'nın sesi bu!''
Sayfa 276 - Doğan KitapKitabı okudu
Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi
"Aynı şehirde, birbirimize yakın olduğumuzu bilmek, aynı havayı solumak bile beni mutlu kılıyor."
Sayfa 327 - Doğan KitapKitabı okudu
Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi
"Birilerinin saçma iktidar mücadelesi yüzünden, insanlar birbirlerine kavuşamıyor, acılar yaşanıyordu.İnsanların mutluluğu, iktidar oyunları arasında ne kadar da zavallı bir konu haline geliyordu."
Sayfa 315 - Doğan KitapKitabı okudu
Yine kahramanların içinde gibi gerçek bir an
Sonra damat ayağa kalkınca, herkes onun önemli bir şey yapmaya hazırlandığını anladı. Bahçedekilerin dikkatli bakışları altında , Maximilian önceden hazırladığı yerden kemanını aldı. Hannelore de bahçeye çıkarılmış olan piyanonun başında yerini aldı. Kuyruklu Bösendörfer piyanonun iki yanındaki şamdanlarda mumlar yanıyordu.
Max ve Hannelore çaldıkça , Nadia ' nın yüzünden birer mücevher gibi gözyaşları dökülüyordu. Beste bitti ,müzik sustu. Maximilian almış seslerinin yatışmasını bekledi. Sonra çaldıkları parçanın adını açıkladı :
" Serenade für Nadia"
Sayfa 283
Serenade für Nadia Maximilian Wagner
Sayfa 411 - Doğan kitapKitabı okudu
Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi
" O otoriter görünümünün altında hassas bir yürekle yaşadığı anlaşılıyordu."
Sayfa 304 - Doğan KitapKitabı okudu
Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi
"Her gün bir asır gibi geliyordu."
Sayfa 307 - Doğan KitapKitabı okudu
Maximilian'ın gündeminde gerçekte tek bir konu vardı.
Nadia'yı bulmak, onu kurtarmak.
Sayfa 296 - Doğan KitapKitabı okudu
"Ve birden gördüm.
İçimden yükselen çığlığı zorlukla bastırdım.
Elimle ağzımı kapattığımı fark ettim.
Buradaydı işte.
Elimdeydi..
Sararmış bir nota kağıdına , hala solmamış olan çini mürekkeple yazılmıştı ve üstünde şunlar yazıyordu;
SERENADE FÜR NADİA
Maximilian Wagner
Gözlerimi yumdum.
İçimden evrenin bütün tanrılarına, bütün ilahi güçlerine teşekkür ettim."
