" Metrodorus , yazgının bir çeşit zevkle karışık olduğunu söylermiş.O da aynı şeyi mi anlatmak istiyordu bilmiyorum ama bana öyle geliyor ki , insan hüznün içine bilerek , seve seve bırakır.İnsan bilerek de kederli görünebilir, onu demek istemiyorum. Üzgün zamanımızda bile gülümseyen , hoşumuza giden , ince ve tatlı bir şeyler duyar gibi oluruz.Acaba bazı ruhlar için hüzün bir zevk , bir gıda mıdır? "