İnsanlar ikiye ayrılır.
İnsanlar.
İnsan olmayanlar.
Buda kendini çürüten yanlış bir önermedir. İnsan olmayanlar insan sınıfından sayılarak kategorize edilemezler.
Demek ki insan tek çeşit bir varlıktır.
İnsanımsılarla insanları karıştırmayalım lütfen…
Şimdi, tam da şimdi demini almış soba üstü çayımı yudumlarken hafif serin hava eşliğinde, memleketimin dağları ve yıldızlarını izliyor olsaydım köy evimde… 🫖 ☕️
Dün ablamın doğum günüydü. 10 gün öncesi de ölüm günü.
Ablamı son hatırladığım yaşım 3,5.
Sonrası camlara vuran “anne” , kalabalık ev, yanındaki kuzeniyle üçlü koltukta otururken şaşkın bakışlarla etrafa bakan küçük kız çocuğu…
Neler olduğunu asla anlayamadığı ama bambaşka şeylerin yaşandığını sezebilmiş küçük bedenli ruh…
Çocuk kalbimin şaşkınlığını ve havada asılı kalmışlığını asla unutmamıştım.
O sahnedeki boşlukta olma hali 10 yıllarca peşimden gelmişti ta ki ben onu yakalayıp tekrar ruhumun iskemlesine oturtana kadar…
Bir anlık kayboluşun insanın bir ömrüne mal olduğunu öğrenmiştim. Kendi kaybımı çok aradım, dağınıklıklarımı derledim topladım bin şükür…
Dün doğum günüydü ablamın. 13 nisan 1975… Nurdan ablam vefat ettiğinde 12 yaşındaydı.
Ve ben onu 3.5 sene görmüş olsamda unutmuyorum…. 🥺 cennette kavuşma duasıyla…
Bu da böyle kalbimden dökülenler oldu… paylaşmak istedim belki de paylaştıkça yara sağalır düşüncesiyle…
Kalın sağlıcakla…
Çiğ’
Bu bayram da
Çöreklendi hüzün
Kuş misali
Kıyısına ruhumun.
Çırpındı durdu
Bir kondu, bir uçtu…
Gariptir.
Hissettiğim,
Endişe
Peşine takılmış
Çocuksu neşeyle…
Bu bayram da
Bitip giden koskoca bir bilmece…
Çiğ’
Noktalama işaretlerini kullanmadan yazdığınız cümleleri anlamak için harcadığım fazla enerjinin hesabını kim verecek? 😣🤭
Rica ediyorum kullanınız. Korkmayınız.
Daha anlamlı olacak emin olunuz.
Saygılar…
😔
Kitap sayfalarında altı çizilmiş cümlelerin varsa eğer,
Camının önündeki saksılarda nane, reyhan ve de fesleğenin,
Masanda deste deste kalemin...
🕊️
Müsvedde kağıtlarını bir şeyler yazdıktan sonra bile saklıyorsan boş yerleri var hâlâ diye…
🕊️
Renklerine aşıksan gökyüzünün,
Belgesel izlemek keyifliyse senin için de,
Çayı da kahveyi de severim diyorsan incinmesinler diye…
🕊️
Kitap kokusuna aşık,
Çocuk gülüşüne meftun,
HAY tecellilerinin tutkunuysan
Belki de;
Sen bensin ben senim
Bu hayat sahnesinde…
Çiğ’dem…
Bazı sıkıntıları avucumun içinde ezip büzüp, sobaya basıp yakarken karşısında çıtırtılarını dinleyesim var…
Kırmızı alevler dans ederken huzura ererim belki kim bilir…