İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı…
Biz ince bel, elâ göz, sütun bacak için sevmedik güzelim,
Gümbür gümbür bir yürek diledik kavgamızda.
Ateşin yanında barut, barutun yanında ateş olasın diye!
Rakı sofralarında söylenip, acı tütün çiğnercesine sevdik
ANLAYAMADILAR...
Lanet olsun ne muazzem şey seni sevmek! Sen benim aşkım, sen benim kızım, sen benim yoldaşım, sen benim küçük annemsin. Canım, bir tanem, seni sevemeden önce dünyayı sevmesini bile bilmiyormuşum. Bu şehir güzelse senin yüzünden, bu elma tatlıysa senin yüzünden, bu insan akıllıysa senin yüzünden...
Bulut mu olsam,
Gemi mi yoksa,
Balık mı olsam,
Yosun mu yoksa?
Ne o, ne o, ne o.
Deniz olunmalı, oğlum
Bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.
Ah benim sevdasında bencil,
Yüreğinde sağlam sevdiğim..
Aklıma gelişini seveyim;
Ne güzel de darma duman ediyorsun beni.
'Gitmek' sadece bir eylemdir. 'Unutmak' ise kocaman bir devrim.
Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüstlüktür.
Çocukçadır ve ondan dolayı saflıktır.
Yalansızdır.
Küsmek; Seni seviyorum'dur..
Vazgeçememektir.
Beni anlatır küsmek.
Kızdım ama hala burdayımdır, gitmiyorumdur,
Gidemiyorumdur.
Küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir.
Küsmek; sevdiğini söyle demektir.
Hadi anla demektir..
Küsmek; emin olmaktır, acabaları bitirmektir, umuttur.
Yani, diyeceğim o ki;
BEN SANA KÜSTÜM !
Sen artık bu kitapta: noktaları, virgülleri, satırları taşımıyorsun...
Sen artık bu kitapta: koşmuyor, bağırmıyor, alnını kaşımıyorsun...
Sen artık bu kitapta yaşamıyorsun...
Gerçek yaşamdan kaçan ve onunla bağıntısız konuları işleyen kimse, saman gibi anlamsızca yanmaya yargılıdır.
Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez.
Öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamı,mesela yetmişinde bile zeytin dikeceksin..
- Nazım Hikmet Ran
Haydarpaşa garında 1941 baharında
saat on beş. Merdivenlerin üstünde güneş yorgunluk
ve telâş.
Bir adam
merdivenlerde duruyor
bir şeyler düşünerek. Zayıf. Korkak.
Burnu sivri ve uzun yanaklarının üstü çopur. Merdivenlerdeki adam
— Galip Usta —
tuhaf şeyler düşünmekle meşhurdur: «Kâat helvası yesem her gün» diye düşündü
5 yaşında. «Mektebe
Yaşamak ne güzel şey...
Anlayarak bir usta kitap gibi,
Bir sevda şarkısı gibi duyup,
Bir çocuk gibi şaşarak yaşamak...
Nazım Hikmet Ran