"...ne var ki ben, kendimle ilgili bazı meseleleri hâlâ çözebilmiş değilim. rendekâr düşünüyor olmasından varolduğu sonucunu çıkarıyor. ben de düşünüyorum, dolayısıyla varım, ama kimim? galata'da, yelkenci hanı bitişiğinde ikamet eden uzun ihsan efendi mi, yoksa bugünden tam üç yüz sekiz yıl sonra, sözgelimi izmir'de oturan mahzun ve şaşkın adam mı? hangimiz düş ve hangimiz gerçek? düşünüyorum, o halde ben varım. düşünen bir adamı düşünüyorum ve onun, kendisinin düşündüğünü bildiğini düşlüyorum. bu adam düşünüyor olmasından varolduğu sonucunu çıkarıyor. ve ben, onun çıkarımının doğru olduğunu biliyorum. çünkü o, benim düşüm. varolduğunu böylece haklı olarak ileri süren bu adamın beni düşlediğini düşünüyorum. öyleyse, gerçek olan biri beni düşlüyor. o gerçek, ben ise bir düş oluyorum..." (syf386)
ihsan oktay anar - puslu kıtalar atlası
Ben senin tek bakışından, nefes açısından ne düşündüğünü anlıyorum. Şu anda da ne düşündüğünü biliyorum gülüşünü tahmin edebiliyorum. Beni dw bu hayatta en iyi tanıyan insan sensin şimdi dürüst ol ama cidden dürüst ol ve benim neden öyle davrandığımı kendine itiraf et. Ben neyi neden istediğimi kanıtlarla ispat ederim saba.
HAYATIN GÜZELLİKLERİNİN, MEYUS KADERİ YENEBİLECEĞİNİ DÜŞÜNÜYORDU
Martin biliyordu ki, eskiden çok hassas birisiydi, bilhassa en sevdiklerine karşı. Lakin artık bir şeyler değişmişti ve dayanıklı birisi haline gelmişti. Martin, ailesiyle arasını düzeltmiş, aile bağlarını güçlendirmişti. Düzenli olarak okumaya başlamış ve bazen de bir şeyler yazar olmuştu. İyileşmişti. Zihnen ve fiziken eskisinden çok daha iyi
Benim Kitabım
Sahnede beş dakikadan fazla kalmamam gerekiyordu.İzleyicilerin dikkati dağınık ve arkadaşlarıyla sohbet ediyorlardı, ben tüm bu olanları kulisten izliyorum.Hata yapmamam gerekiyordu . İki sıkıcı gösteriden sonra üçüncüsü dayanılmaz gelirdi seyirciye.Ben ikidebir kağıttan konuşmama bakıyordum ama kelimeler birbirine giriyordu. Ben kendime lanetler
Daha önce seni çok üzdüler biliyorum. Çok yorgun ve kırgın olduğunu da biliyorum. Gitmez sandıklarının senden gittiğini, sevginin harcandığını, emeklerinin çöpe gittiğini biliyorum. Farklı sandığın ve güvendiğin insanların hiç kimseden bir farkı olmadığını, güvendiğine güveneceğine pişman edildiğini biliyorum. Kırgınlığını ifade edecek bir cümle dahi bulamadığın günlerin olduğunu da biliyorum. Merak etme ne hissettiğini, ne düşündüğünü çok iyi anlayabiliyorum. Şunu bilmelisin, ben yanındayım. Bunu bilmeni istiyorum. Öyle diğerlerinin sana başta söylediği "yanındayım" gibi sözde bir "yanındayım." değil bu. Ben senin gerçekten yanındayım. Yaralarını sarmak için elimden geleni de yaparım. Çünkü herkes gider, ben seninle kalırım. Başkaları için hiçbir anlam ifade etmiyor olabilirsin. Kimse seni sevmiyor da olabilir. Ama üzülme, seni ben seviyorum. Benim için önemlisin. Hem de çok önemlisin. İyi ki de varsın. Kimse senden değerli değil ve bu hayatta senden bir tane daha yok. Unutmamalısın.
Kimse yoksa ben yanındayım. Kimse seni sevmiyorsa, ben seviyorum. Kimse için bir anlam taşımıyorsan da, benim için anlamlısın. Kendini üzme, senin değerini bilmeyenler utansın. Senden gidenler de gittikleri yerde senin gibi insanı bulamasın.
Tekrar söylüyorum; iyi ki varsın.
İçiyoruz kızım nooolduu
İnsanların ne düşündüğünü biliyorum. Bir kadın tek başına oturmuş içiyor. Fahişe veya hafifmeşrep olduğumu sanıyorlardır. Tek yaptığım,onlarla kendi arzuları doğrultusunda yüzleşmek. Kabullenemedikleri bu işte.
Irvine Welsh
Çalışmaya dönün diye seslendi ustabaşı. Tanrıların çağrısını duymuş gibi irkildik hep birlikte ve beş saat boyunca ara vermeden çalışmak için yeniden sorumlusu bulunduğumuz makinelerin başına geçtik. nefes kesici derecede güzel bir hatunu düşünerek çalışmayı alışkanlık haline getirmiştim. Böylece mesai denilen ve birbiri ardına sıkıcı saatler