Şen Bilim
Bu boğucu, iç karartia havanın, yaşamın avuntusu çiydir.
Şair, kendinin ar- dındadır, kendine varamamanın, kendine yalan söylemek zo runda oluşunun acısıyla, kendinin, kendisiyle aradığı hakikatin ardındadır. Hakikatin ardında, onunla sevişmek, onunla evlen- mek için. Ulaşamayacağını bile bile arayan: Delidir şair. Işıltılı. parlak, renkli
Hristo Smirnenski 1898-1923
MERDİVEN MASALI
“Bunların benimle ne alakası var” diyecek herkese ithaf edilmiştir.
“Kimsin sen?” diye sordu Şeytan...
“Ben doğuştan ayak takımından biriyim ve baldırı çıplak herkes kardeşimdir. Ah, ne kadar da çirkin bir yerdir dünya ve insanlar ne kadar da sefil!”
Bunları alnı açık yüzü ak, yumrukları sıkılı genç bir adam söylüyordu.
Buraya gelişim, tepeden o güzel vadiye bakışım, etrafta beni cezbeden her şey: Hepsi birer mucize! -Şuradaki küçük orman! -Ah, sen de karşılaşabilsen keşke o gölgelerin içine! -Şuradaki dağın tepesi! -Ah, keşke bakabilsen oradan bütün manzaraya! -Sonra o arka arkaya sıralanan tepeler ve o tanıdık tepeler ve o tanıdık vadiler! -Ah bir bilsen, bunların ortasında kaybedebilirim kendimi! -Hemen koşup gittim, sonra geri döndüm aradığımı bulamadan. Mesafe neyse gelecek de aynı şey! Kocaman loş bir karanlık duruyor ruhumuzun karşısında, gözlerimiz gibi duyumlarımız da bulanıklaşıyor bu karanlığın içinde ve ne kadar hasretiz, ah, bütün varlığımızı vakfetmeye ve o tek, o büyük ve muhteşem duygunun bütün sevinciyle dolup taşımaya. -Ama çok yazık! Hemen koşup gitsek, orası da burası olur ve her şey yine eski haline döner; yoksulluğumuzun, sınırlandırılmışlığımızın ortasında buluruz yine kendimizi, ruhumuz yitip giden tesellilerin özlemiyle yanıp tutuşur.
