Boşluk
Meğerse sesim boşluğun sesiymiş...
İnsan
İnsan yitirdikçe iyiliğe yaklaşıyor, azaltıkça, reddettikçe yalınlaşıyor; istedikçe, biriktirdikçe, ağırlaştıkça kirleniyor, yükseldikçe, biriktirdiği kadar fatura ödüyordu.
Reklam
Salıncak
Çünkü hayat bir salıncak, önce karanlık, sonra karanlık. İki karanlık arasında gidip gelme. Bazen yükseldiğini sanırsın, yıldızlara değecek gibi ama olmaz, ipin bırakmaz seni, sonra düşmeye başlarsın yere çakılıcağını sanırsın o da olmaz,orada salıncağın dünyasının sınırları içinde yükselir düşersin, o kadar.
Öykü Üzerine
Kaldı ki öykü, tıpkı diğer yazınsal türler gibi kuralları belirlenmiş, durağan, indirgenmiş, sabitlenmiş bir tasavvur değil, duygusal/dilsel/zihinsel sürekli bir yaratım sürecidir. Öykünün yönelimi ne olursa olsun kopmadığı tek şey yaşantıdır. Bu nedenle de akıp giden hayatı bir öykücü gözüyle kavrama, somutlama ve tanımlama çabası sürekli değişir.
Sayfa 8
Sanki hayat ikiye katlanmış, sen arasında kalmışsın..
Konuşmuyorsun artık, hiç konuşmuyorsun çünkü sözcüklere güvenin kalmamış, sözü bitirmişsin. Konuşsan tek cümlen olurdu belki: anlatacak hiçbir şeyim yok..
Reklam
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.