ismini yazmanın zor geldiği bu büyük yazarın, subjektif fikrimce (-ki istisanalar hariç her fikir subjektiftir, o yüzden belirtmem saçma. ) okuduğum en güzel tiratları içeren 2 eserinden biridir. (Dİğeri için BKZ: venedik taciri :)) Neden diğer büyük eserlerinden daha az değer gördüğünü anlayamam. İntikam duygusunun nasıl yokedici olduğunu anlatır. (venedik taciri de benzer bir konu işler intikam noktasında). okumanızı ne de çok isterim, ne de çok arzularım titus tiratları bağırarak dolanan insanların dolaştığı sokakları. tanrı yok, hiç olmadı; ama bu yazar aşkın bir varlıktan çıkan kelimeleri dökmüş kağıtlara. tanrı olmuş olsaydı bu yazar olurdu. (pi filminde de tevratta 100 harf gibi bişeyden oluşan tanrının gizli adından bahsediliyordu, söylemesi zor acaba "William Shakespeare" miydi.)
