Leylâ
@nefaisperest
“Artık dağılmamız lazım! Birbirimizi anlamamız imkânsız ve hepimiz yorgunuz!” A.H.Tanpınar
Türk Dili ve Edebiyatı
İstanbul
15 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Zaman şeylerin beyhudeliğinin sayesinde gelip geçicilik olarak göründüğü biçimdir. Çünkü onun sayesinde bütün keyiflerimiz ve zevklerimiz boşa çıkar ve ardından hayretle sorarız onlardan arta kalan şimdi nerede diye
Sayfa 11
ve her tatmin edilmiş arzu bir yenisini doğurur
Sayfa 9
Kimi şeyler onlarsız yaşamayı becerdiğinizde elde edilebiliyordu.
Sayfa 118
Okur Takip Önerileri
Dünyaya, insanlara saygı duyabilmek için her şeyden vazgeçmek gerek.
Sayfa 107
Düzen kurmak, bir başkasının varlığına dayanabilmek ve canın istemese de onunla yatmaktı. Para sahibi olmak ise yalnız kalabilme olanağı demekti.
Sayfa 100
Hepimiz çalışmayacak duruma gelmek için çalışıyorduk ama biri çalışmayacak olursa kızıyorduk ona.
Sayfa 75
Zaman zaman her şeyden nasıl bıktığını anlatıyordu - şu ya da bu kişinin, bir gecenin ya da bir mevsimin yol açtığı bir tiksinti değildi bu, yaşamaktan, her şeyden ama her şeyden, hem süratle geçen hem geçmek bilmeyen zamandan duyulan bezginlikti.
Sayfa 74
Ancak kim olduğumuzu iyi bilirsek başkalarıyla kaynaşabilirdik.
Sayfa 37
İnsan bir başkasını kendinden daha fazla sevemez. Kendini kurtarmayı beceremeyeni, kimse kurtaramaz.
Sayfa 29
“İnsan giyinip kuşanmak için para kazanan tek hayvan.”
Sayfa 18
Hiç kimse gezinmiyor, herkes sanki bir iş peşinde koşuyordu. Sokaktaki insanlar yaşamıyor, koşup gidiyorlardı.
Sayfa 15
Fazla konuştuğum, gereksiz sözler ettiğim için canım sıkılmıştı. Konuşmanın bir işe yaramadığını anladıkça daha fazla konuşur olmuştum.
Sayfa 10 - can yayınları
Aynı anda övmenin ve kötülemenin hiçbir anlamı yoktur. Hayır, ölçme işi bir meşgale olarak keyif verse de bütün işler içinde en yararsız olanıdır, ölçenlerin kararlarına boyun eğmek de çok aşağılık bir tavırdır.
Sayfa 116
‘Gerçek’ ne demektir? Çok yanıltıcı, çok güvenilmez bir şey gibi görünebilir. - kâh tozlu bir yolda bulunur, kâh sokaktaki bir gazete kağıdında, kâh güneşteki bir nergiste. [...] Günün kabuğu çalıların içine atıldıktan sonra geride kalan odur; geçmiş zamandan ve aşklarımızdan ve nefretlerimizden geriye kalan odur.
Sayfa 120
[...] insanın kendisi olması her şeyden daha önemlidir. [...] Başkalarını etkilemeyi hayal etmeyin. [...] Her şeyi kendi içinde düşünün.
Sayfa 121