Bir filozof vardı, antik Yunan zamanında her insan yaşamak için doğar ama hep bir ölüme özlem duyar, demişti. Erich Fromm'da ölüm sevgisi dediğimiz bir kavram ortaya atmıştı, yaşama sevincine zıt olarak. Seneler geçmesine rağmen felsefe dünyasının, insanı tanıma noktasında kelimeleri değiştirmekten başka bir şey yapmadıklarını görüyoruz. Hep iyi ve kötü arasında bir şey söylenmiş ya da iyi ve kötünün kapsamı değişmiş ya iki kavramı da red etmişler ya da iki kavram arasında uzlaşmacı bir tavır takınmışlar. İnsanı tanımlama da kullandığımız her genelleme bir ama içeriyor, her ama insanın tutarsız olmasına yol açıyor. Felsefede tutarlılık çok önemli bir kavram olarak görülüyor, oysa pratik yaşamda bizi o kadarda rahatsız etmiyor. Bazen felsefenin, senelerim onunla geçmesine rağmen boş olduğunu düşünüyorum. Ama yinede, yapacak ondan daha iyi bir şey de bulamıyorum. Beni en çok etkileyen iki düşünce sistemi var, biri tasavvuf biri anarşizm. Kendi içerlerinde en tutarlı olan iki düşünce sistemi olarak görüyorum. Ama uygulaması da zor, ikisinin de ortak noktası iradeyi ön plana alması, biri bireyin nefsine biri ruhuna yönelik... Birbirlerinin zıttı olması belki de beni ikisine bu kadar yakınlaştırıyor. Freud demişti ya korktuğun şey sevdiğin şeydir. İkisi birbirine ayrılmaz bir şekilde bağlı olduğu için bu kadar canlı. Kuantum dolanıklığı misali. Umarım bu iki taraf için, tarafımı seçmem de yardımcı olacak kişiler tanırım.
KAMİL-ASIL-ASİL İNSAN KİMDİR, MAHİYETİ NASILDIR?
KAMİL İNSAN NASIL OLUR? Kâmil insan her yönüyle ideal ve örnek insandır. Bilgisi, idraki ve aklı son derece gelişmiştir. Tüm zincirlerinden kurtulmuş, tabularını yıkmıştır. Hiç kimseyi aşağılamaz, insanlar arasında ayrım yapmaz. ... Almadan verir, sevilmeden sever. Boş konuşmaz, sözü öz ve gerçektir. Eline, beline ve diline hakimdir. Sonsuz hoşgörü ve tevazu sahibidir. İbadeti şekilde değil bilinçte ve yaşam tarzındadır. Zenginlikten mağrur olmaz. Fakirlikten hicap duymaz. Doğal sirküleyi hisseder, tabiatla bir ahenktir ve an’da yaşar. Her nefes alışından mutluluk duyar. Olmakta olan her şeyin bütünün yararına olduğunu bilir. Kâinatın ahengini her yerde, her şeyde ve her an gören, hisseden, yaşayan kişi’dir. Ben’den ve bencillikten uzaktır. O nefsine değil, nefsi ona tutsaktır. Cimrilik, hırs, haset, alay, kibir, yalan, riya, şehvet, şöhret, gaflet, gazap gibi çirkin karakterlerden kendini arındırmıştır. İnsanlar arasında saygıyı, dostluğu ve dayanışmayı sağlamaya çabalar. Her türlü şiddete, zulme ve işkenceye karşıdır. Kul hakkının yenmesine, hırsızlığa, sömürüye karşı durur. Barışı, adaleti, sevgiyi, mutluluk ve huzuru inşa için çalışır. Önemsediklerinin en başında yaşama hakkı gelir. Yaşayan her varlığa sevgi duyar. Ölüm korkusunu yenmiştir, ölüme yeni bir yaşama geçiş gözüyle bakar.
piwox.com/user/gulseminde...
Aşkın Kazasını Kılıyorum ASMİNA
…// iki ömür arası bir kaçışa …// Adına can diyen dil lâl!
Boğazda düğüm kalmayasın…
Tuttuğun nefesi bırak asmina
Bir cenneti yakmayasın…
Asmina
Gözleri zilsiyah!.
Ölü doğmuş kentlerin tülü
Ey nefsim! Senin cesaretin cehaletinden geliyor; ölümü ve cehennemi düşünmemekten kaynaklanıyor. Ama bil ki, gözünü kapamakla seni bu dünyada durdurmazlar. Bir gün “Haydi dışarı” diyecekler. Gel, dünya sana “Haydi dışarı” demeden önce, sen ona “Haydi dışarı” de, gönlünden onu çıkar ve kurtul!
Sırtımda çıplak
Islak nefesin
Bi gidip bi geliyor
Biz senlen yatmıyoruz ki
Yaşamıyoruz da
Hep yarışıyoruz
Sen mi ben mi
Önce kim
Ölümü öldürecek diye
Can Yücel
Âdem ve Havvâ’nın soyu olan insân,
Soyunu unutup da soysuzlaşan insân.
Kardeşine dikeni, dostuna gülünü
Düşmanına ölümü layık gören insân.
Cihânı dize getirir, hükm eder devrâna
Özünü yitirir, Hakk’a rüsvâ olur insân.
Ağlar için için, bir taze ömür için,
Sonra yanar ömrüne, ölüm ister insân.
İyiyi öldürür, kötüye güldürür kendini
Adâleti eğridir, bulmaz doğruyu insân.
Zulmün pınarıdır, dert olur yağar âleme
Önünde duranı ezer aman vermez insân.
Kimi zaman şifâ olur, çâresiz dertlere
Ak kanatsız melek gibi görünür insân.
Nefsin esîri olur, gözü görmez Hüdâ’yı
Belâsını buluncaya iblis olur insân.