Sahipsiz Köpek
Yaşama tutunma sebebin olduğun birisi tarafından yaşarken ölüme müebbet yemek benimkisi...
Oysa aldığı her nefesin sebebisindir, adının önüne koyduğu sıfatın sponsorusundur ama yine de yok sayılır görmezden gelinirsin. Aslında yok sayılmalara görmezden gelinmelere çoktandır alışmışsındır da çekilmez olanı ne biliyor musunuz? Ortada ne savaş vardır ne kazanılacak toprak ne de fethedilecek bir yürek, ama Donkişot’un yel değirmenine açtığı savaş edasında bir ucuz kahraman ve onun soysuz üç beş köpeği vardır yüreğimin er meydanında, adı cennet soyadı kahpe olan...
Bundandır gönül bağımda bir "hayırlısı" ile üzerini örttüğüm, önüne geçemediğim "keşkelerim” var. Bir de "inşallah" ile saklamaya çalıştığım acılarım ve çaresizliklerim.
Eyvallah soysuz, korkak savaşçılar ve onların iti Şahmeran eyvallah....
//fvzbzkrt 011120//
Ölümü tefekkür etmek, kalbe mânen dirilik kazandırır. Zira bir gün öleceği şuuruyla yaşayan bir mü’min;
Bu fânî misâfirhânede yerli edâsıyla oyalanma hamâkatinden sakınır.
Her hâl ve davranışından bir gün hesaba çekileceğini bilir.
Günah ve kerahatlere dalamaz; bir din kardeşine çelme takamaz, bir kalbe diken batıramaz, gereksiz yere yaş bir dalı kıramaz, bir karıncaya dahî haksız yere kıyamaz.
İlâhî hudutları bile bile çiğneyemez, kulluk vazifelerini aslâ ihmal edemez.
Alıp verdiği her nefesin kıymetini bilir; ömür sermayesini boş şeylerle zâyî edemez.
Osman Nuri Topbaş 04.03.2021
Çiğdemler Gazeli
Iska geçecek genç bir ölümü yeşerten nefesin,
adını soluyan her heceyi, her çiğdemi.
Bütün yabanlıklarını giyinip de gelecek
sızılı şiirime el veren her geceyi, her gülü.
Ağlayan meleğimdin düşlerimde tüm incelikleri büyüten
mürekkep kokulu kitabım, küflü aynamsın bunu bil.
İnceliklerimin ağrıyan yerisin, dumanlı bir mavilikte,
adını soluyorum her nefeste, öksüz kalıyor tüm isimler.
Islak dudaklarında geceyi avuçladığım kadınımsın
Düşlerim, gündüşlerimsin bulutlar kadar üzgün kalbime inen.
Uğuldayan gölgeni gördüm de sustum.
Ah, kumral gök mavisi adam, sızlayan körpe yanım.
Sen kırık bir yaz hikâyesi olmalısın Çiğdem,
tülden bir gecesin, yaralarımı saran..
Suyu gördüm, bildim kalbinde büyüttüğün gizi,
suyu gördün ey güzel nun; suyu gördün ve büyüdün.
Meleklerini çağırıyorum tanrım, meleklerini
bana sızılı bir ölüm bağışlayacak meleklerini..
Ahmet Bozkurt
Le poéte travaille, mayıs – temmuz 2004,