Nejat Uygur bir gün bir tiyatro turundan otobüsle evine dönerken yolda bir simitçiye rastlar.
Otobüsü durdurur ve iner.
Ne kadar simit varsa alıp dağıtır.
İlginç olan, simitleri önce bakımlı, kravatlı
iyi görünen insanlara dağıtır, sonrada orda duran garibanlara.
Oğlu sorar simitler bittiğinde "Baba sen neden ilk simitleri durumu iyi olanlara verdin ve sonra garibanlara?".
Babası cevap verir "oğlum ilk garibanlara dağıtsaydım gururları incinirdi!"..
Son Şiir/Nejat Uygur
Biliyorum caminin avlusunda toplanan kalabalık bana değil
Gelen ünlüleri görmek için
‘Aa, o da burda, şu da burda!’ deyip
Beni musalla taşında unutanları görüyorum
Hayat gelip geçiyor
Ağlamakla gülmekle,
Zaten komiklik yapmışım ben
Böylesine bir dünyaya gelmekle.
-Nejat Uygur
Biliyorum caminin avlusunda toplanan kalabalık bana değil
Gelen ünlüleri görmek için
‘Aa, o da burda, şu da burda!’ deyip
Beni musalla taşında unutanları görüyorum
Hayatımda ilk defa katıla katıla gülüyorum
Çünkü, kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum.
Yaşlı bir selvi ağacının gölgesinde oturup
Yılların yorgunluğunu çıkarıyorum
Birden önümden sırasıyla Nisa’lar, Tolga’lar, Sadri’ler
Daha birçok sanatçılar geçiyor.
Selam veriyorum, hiçbiri görmüyor.
Sesleniyorum: ‘Anne, ben buradayım. Baba, ben buradayım.’
Sesleniyorum ama kimse duymuyor.
Eşime sesleniyorum: ‘Nerde benim yamalı elbiselerim, boyalarım?’
Çocuklarım burada beni niye yalnız bıraktınız?
Ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorum.
Günahımla sevabımla Allah’a sığınıyorum…
Nejat UYGUR
Biliyorum caminin avlusunda toplanan kalabalık bana değil
Gelen ünlüleri görmek için
"Aa, o da burda, şu da burda!" deyip
Beni musalla taşında unutanları görüyorum
Hayatımda ilk defa katıla katıla gülüyorum
Çünkü, kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum.
Yaşlı bir selvi ağacının gölgesinde oturup
Yılların yorgunluğunu çıkarıyorum
Birden önümden sırasıyla Nisa’lar, Tolga’lar, Sadri’ler
Daha birçok sanatçılar geçiyor
Selam veriyorum, hiçbiri görmüyor.
Sesleniyorum: "Anne, ben buradayım. Baba, ben buradayım."
Sesleniyorum ama kimse duymuyor.
Eşime sesleniyorum: "Nerde benim yamalı elbiselerim, boyalarım?"
Çocuklarım burada beni niye yalnız bıraktınız?
Ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorum.
Günahımla sevabımla Allah’a sığınıyorum.
-Nejat Uygur
Ulan bu herif meşhur olmuş galiba artık...
Al Pacino nun boynundaki ay yıldıza dikkat❗️
Kare Al Pacino’nun Serpico filminden, Serpico filmi gerçek hayatta 1970'li yıllarda görev yaptığı New York Departmanı'nda gerçekleşen rüşvet olaylarını ve bu rüşvete taraf olan meslektaşlarını deşifre eden, tüm dünyada rüşvet almayan polis olarak nam salmış Franc Serpico’nun öyküsüdür. Ay
İnsanı ağlatan sebze bile var; Soğan…
Ama güldürebilen sebze yok.
Nejat Uygur
ESKİMEYEN ESKİLERDEN
- Efendim çok dertli gözüküyorsunuz.
- Kimliğinde T.C. yazarda dertsiz insan olur mu!
ZAMSALALAK - NEJAT UYGUR TİYATROSU
