Vasiyetimdir Sevgili Atölyem;
‘Ah’lar Ağacı
1-
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
"Neresi seni dünyaya çekiyorsa, sana ALLAH'ı unutturuyorsa,
orası senin helakın için bir tuzaktır."
Hacı Bayram-ı Veli Hz (k.s.)
#ivanilyiçinölümü
Eveeet,Lev Nikolayeviç Tolstoy'un yazdığı İvan İlyiç'in Ölümü ile geldim.
🪷Kitap gerçekten çok akıcıydı,ilk bölümden itibaren sizi içine çekiyor.
🪷Tolstoy, kitabın sonunu başında vermişti ve sonra o sonun nasıl gerçekleştiğini anlattı.
🪷İvan İlyiç,hayatının her anını olması gerektiği gibi yaşadığını düşünüyordu ama bir anda gelen hastalığı ile beraber yaklaşan ölüm korkusuyla acaba olması gerektiği gibi yaşamadım mı? Diye düşünmeye başladı.
🪷Tolstoy bir mektubunda kitabını şöyle yorumlar: "Sıradan bir insanın, sıradan ölümünün kendi gözünden tasviridir."
#alıntılar
🌷"Nasıldı hepimiz öleceğiz. Elimiz ayağımız tutarken niye çalışmayalım?"
🌷"Tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak. Tam böyleydi durum."
🌷"Çocukluğumu ne kadar geride bırakıp bugüne ne kadar yaklaşırsa, sevinçleri de o kadar değersizleşip kuşkulu bir hâl alıyordu."
🌷"Acıların zaman içinde gitgide artması gibi, hayat da bütün olarak hep daha kötüye gidiyor."
🌷"Bu hafta mı, gelecek hafta mı;bugün mü yarın mı? Sorun bundan ibaret! Belki de bugün, şimdi! Az önce aydınlıkta ortalık, şu anda karanlık.Şimdi buradayım, az sonra orada olacağım. İyi de orası neresi?" 
İvan İlyiç’in Ölümü 
Lev Tolstoy