“Bu hep böyledir, sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar…”
Halil Cibran’la tanışmama vesile olan ve okuduğum ilk kitabı. Kişisel gelişim kitaplarına asla ilgim olmadı fakat yoğun ısrarlar üzerine okumaktan başka çarem olmayan ve iyi ki ısrarlara kulak asmışım da okumuşum dedirten kitap. Bu kitap benim başucu kitabım ve nereye gidersem yanımda götürdüğüm birkaç kitaptan biri.
İçindeki bazı cümleler o kadar derin ve güzel anlamlıydı ki bazılarına defalarca üst üste okuduğum sonra elimi çeneme koyup “vay anasını” dediğim oldu djdj. Kitap çok kısa bir kitap olmasına rağmen hemen bitirmek istemedim sindire sindire okunması gerektiğini düşündüm çünkü. Hoşuma giden diğer alıntılar da şu şekilde:
- Pişmanlık, davet edilmeden, bir gece vakti çıkar gelir…
-
- Aranızda sevme gücünün uçsuz bucaksız olduğunu hissetmeyen var mı?
-
- Neşeniz maskesini çıkarmış kederlerinizdir.
ErmişHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202370,5bin okunma