Fikrimden geceler yatabilmirem
Bu fikri başımdan atabilmirem
Fikrimden geceler yatabilmirem
Bu fikri başımdan atabilmirem
Neyleyim ki sene çatabilmirem
Neyleyim ki sene çatabilmirem
Ayrılık ayrılık aman ayrılık
Her bir dertten alan yaman ayrılık
Ayrılık ayrılık aman ayrılık
Her bir dertten alan yaman ayrılık
İnsan denen şehirler yıkıldı,
Şehir denen medeniyetler,
İnsan gibi canavarlar yaratı...
Çocuk denen kasabalarda feryatları kulakları sağır etti!
Kadın denen annelerin yürekleri dağları parçaladı.
Mazlum denen çöllerin, Gözyaşlarını da zalimler boğuldu,
İhtiyar dene ağaçlarda kurudu,
Servet denen vampirler kana doymadılar,
Çöl dene akıllarda okyanuslar kurudu;
Neyleyim ben bu dünyayı...
Gündüz yanım, gecemde anım olan.
fikirlerimin en güzelini bulduran .
Bak aklımda kalan bi tebessümünleyim.
Gece hatırlayıp bi avuç ışıkla şimdi neyleyim.
Kimse kimseyi görmüyordu. Herkes kendini kurtarmaya çalışıyor; herkes kendini kurtarmaya çalıştığı için, herkes herkesi ateşe atıyordu. 'Kendini kurtarma'nın âhirete bakan bir boyutu zaten epeydir yoktu. Binler, onbinler iman-küfür denkleminde sık sık yanlış şıkkı işaretliyor; körpecik tenler ve dimağlar ebedi bir yangına namzet hale