İnsan her yıl başka biri olarak, başka bir sonbahar yaşar.
Bir gün bir melek gelecek ve süre doldu diyecek biliyorsun
Dünyanın en büyük acı kaynağı anlamsızlık olsa gerek.
İnsan, insanın üzerine depremin kalıntıları gibi çöker
Yaşamak için tek başınasın.
Sevmeler, ancak O 'na yönelirse masumdur.
Bu yükü hiçbirimiz kaldıramazdık. Ne yaratılmış bir varlık bizim her şeyimiz
olabilirdi ne de biz bir şeyin her şeyi olabilirdik.
Geceleri sessizce kalkılır. Sessizce secdelere varılır. Sessizce oruçlar tutulur. Sessizce O'na yalvarılır. O'ndan medet umulur. Sessizce O 'nsuz geçen zamanlar için ağıtlar yakılır.
Erteleyecek zamanımız yoktur. "Eyvah aldandık, şu dünya hayatını sabit zannettik!" demeden, "Nasıl yaşadığımı anlayamadım!"demeden şimdi kul olma zamanıdır. Şimdi son fırsattır. Şu an son ticaret anıdır. Şu an tam ekim mevsimidir. Şu an ebede yollanacak biricik sermayedir. Birazdan geç olabilir.
Şu anımız ya şimdi ebedileşir ya da hiçbir zaman.
Şimdiki zaman sermayemiz ya şimdi kullanılır ya da avucumuza
düşen bir kar tanesinin hemen eriyişi gibi erir gider.
Teselli veren, nur veren, deva veren; gerçekten derdimizi bilen olabilir. Çektiğimiz acıları, kalplerimizin hazin ağlayışlarını, en gizli sıkıntılarımızı bilen. Kimseye açamadığımız, açsak da hiç kimsenin, hiçbir şeyin deva olamayacağı en saklı dertleri bile bilen. Geçmişe, geleceğe ve şu anımıza hükmedebilen biri ancak deva olabilir bize.
Ve bir ayet yaşadıklarımızı özetler: "Her nefis ölümü tadacaktır."
İnsan nev'i bir nefistir. Yerküre bir nefistir. Her mevcut bir nefistir. Her nefis anbean ölmektedir. Her nefsin bir kıyamet vakti vardır, insan nefsinin ölümü kendi kıyameti olacaktır.
Bahar sevme zamanıdır derler.Gerçekte, sevilme zamanıdır.En sevgili tarafından, bizleri Sonsuz Seven tarafından, baharı bir çicek gibi bizlere uzatan Zat tarafından ne kadar sevildiğimizi anlama zamanıdır.
Sayfa 206 - TimaşKitabı okudu
"Şu güzeriin-ı hayat bir uykudur; bir rüya gibi geçti. Şu temelsiz ömür dahi, bir rüzgar gibi uçar gider."
Bediüzzaman Said-i Nursi
"Secde et ve yaklaş."
Sayfa 63 - Timaş / (Alak, 96:19)Kitabı okudu