Rahipler (artık Aziz Pavlus ve Aziz Kant'ı da içeren sınıf) hayatta kalmamıza yardım eden çileci bir toplum yaratmışlardır. Fakat hayatta kalmamız, yaşamdan kaçınmamızın teşvikiyle sağlanmıştır. Nietzsche bu nedenle, rahiplerin efendi tehlikesi yerine nihilizm hastalığı koyduğunu ileri sürer. Kendini bir kültür hekimine benzeterek çevresinde gördüğü nihilizm hastalığını teşhis eder.
Sayfa 57Kitabı okuyor
TUHAF GÜNLER / 2002 Şubat (1994-2002) Atıflar :
Atıflar :
Susurluk kazası (ya da Susurluk skandalı) : 3 Kasım 1996'da saat 19:25 sularında Balıkesir-Bursa karayolunda Susurluk ilçesi Çatalceviz mevkiinde meydana gelen trafik kazası sonucu, devlet-polis-mafya ilişkilerinin ortaya çıkması ile patlak veren skandal. Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en önemli skandallarındandır. Kazada,
Andrey Zvyagintsev
Son iki gün ardarda, Andrey Zvyagintsev'in "Dönüş" (2003), "Leviathan" (2014) ve "Sevgisiz" (2017) adlı filmlerini izledim. İlkinde baba figürünün yerle bir edildiği, baba'nın eve geri dönüşünün, daha başlangıçta, Andrea Mantegna'nın "Ölü İsa" (1480) adlı tablosuna referansla değersiz
Auschwitz'i Düşünmek
"Bourget'ye göre modern Avrupa'nın hastalığı olan nihilizm, 'düşüncelere fazlasıyla gömülmüş insanlıktan' mustarip Avrupa'nın 'kendi düşüncesinden gına getirme'si olarak açıklanabilir ve eylemden çekinme, kendi öz yıkımına duyulan arzu şeklinde dışarı yansır. Nietzsche böylesi bir nihilizmden olsa olsa nefret edebilirdi, çünkü ona göre 'hayat', gerçek tek 'değer'di. Tersine Nietzsche, 'aktif' nihilizmini, yani hayata karşı değerlerin tahribini amaçlayan kendi projesini, Zerdüşt'ün haber verdiği kutlu 'dönüşüm'ün vazgeçilmez bir adımı olarak görür."
Sayfa 177 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Nietzsche ve Nihilizm Hastalığı..."
- " Nietzsche, nihilizm hastalığının sebeb ve neticelerini ve kendisinin inandığı mümkün tek tedavi şeklini anlatırken, pek çok kavrama değinir, onlara başka türlü bakar, farklı anlamlar verir ve uzun uzadıya tartışır. Örneğin ahlâkı, onun insan cemiyetlerinde ilk ortaya çıkış şartlarına inerek, orijini ve işlevi üzerinden yeniden tarif eder. “Ahlâkî iyinin”, asil olanın faydasına olan, onun iradesini yansıtan olduğunu söyler. Sanatın, aklın (ve onunla çok bağlantılı bir kavram olan dilin) karşısında coşkuyu, dansı, hareketi kutsamasından övgüyle bahseder. Cesaretten, açı çekmenin erdeminden, tanrıdan, sonsuzluktan, şeylerin ebedi döngüsünden, kaderini sevmekten (amor fati), üstün insandan bahseder. Her şeyin ölçüsünün, o şeyin sahip olduğu hayatı müspetleme yeteneği veya yeteneksizliği olduğu iddiasında bulunur. Bu yeteneğe sahip bilime “şen bilim” der. Müziğe felsefi bir boyut katar, üzerinde derin düşünceler dile getirir. Daha önce söylenmemiş şeyleri çarpıcı , şiirsel bir üslup ile söyler ve okuru, doğru bildiği her şeyi unutup, en baştan değerlendirmeye çağırır.
(Nietzsche Nihilist miydi? cangungen.com, 2 Aralık 2015)