Bəzi vaxtlar tək qalmaq istəyirsən. İstəyirsən, yanında heç kim olmasın. Ancaq belə anlarda da beyninə çağırılmamış qonaq kimi daxil olan fikirlər buna imkan vermir.
-İnsan onu ucaldacaq fürsətləri bilərəkdən əldən verəcək qədər ağılsızdır.
O biri mələk dilləndi:
-Gözlərini bağlı qapılara zilləyib açıq qapıları
görməyən bir varlıqdır.
-İnsanlar ağılları ilə deyil, hissləri ilə yaşamaq istəyirlər. Bu mümkün olmayanda da başlayırlar iztirab çəkməyə.
-İnsan nəyi bilmir, nəyə inanmır?
- Yəgin ki, öz gücünün nə gədər hüdudsuz olduğuna.
-Mən insanları qətiyyən anlamıram
-İnsanları anlamaq üçün yalnız insan olmalısan.