"Sende lütfen ekilmediğin yerde bitme! "
Ama sakat bir beden kadar, sakat beyin de ben de karmakarışık bir acıma ve öfke duygusu yaratır.
Ölüm, bazen hayatımızın içine baş döndüren bir koku gibi akar; hele ıssız bir yerde olup, ay ışığı ve derin bir sessizlik varken, insanın vücudu yine yıkanmış, hafifçecikken ve ruhun karşısına aşırı engeller çıkmazken, yani uykuda. O vakit, bir an için hayatla ölüm arasındaki yarım duvar saydamlaşır, insan onun arkasında, toprakların altında neler olduğunu görür.
Sayfa 345 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Zararı yok," dedim. "Sevgi ölümü yener!"
Sayfa 345 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Ah! Dünyaya sığamayan bir ruhtan ne kaldı! Bir başkasının dağınık, yarım yamalak birkaç dizesi, tam bir dörtlük bile değil. Dünya üzerinde gidip geliyor, sevdiklerimin çevresinde dolaşıyorum, ama kalpleri kapandı onların. Nereden gireyim? Nasıl dirileyim? Sahibinin kapalı evi çevresindeki köpek gibi dolanıyorum. Ah, sizin sıcak, canlı vücutlarınız tarafından, boğulmuş gibi yakalanmaksızın, özgürce yaşayabilseydim!"
Sayfa 344 - Can YayınlarıKitabı okudu
Nikos Kazancakis Zorba'da ironiyle karışık şu soruyu sorar: "𝑁𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑟𝑎𝑧 𝑣𝑒𝑟𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟 𝑑𝑖𝑦𝑒, 𝑖𝑛𝑐𝑖𝑟 𝑎𝑔̆𝑎𝑐ı𝑛ı 𝑎𝑧𝑎𝑟𝑙𝑎𝑑ı𝑔̆ı𝑛 𝑜𝑙𝑑𝑢 𝑚𝑢 ℎ𝑖𝑐̧?"
Kadın korkunç bir sırdır.
Hiçbir zaman da kapanmayan bir yarası vardır.
Ona bakıyor ve bu hayatın gerçekten ne şaşırtıcı bir sır olduğunu, insanların, fırtına tarafından kovalanan sonbahar yaprakları gibi nasıl birleşip ayrıldıklarını ve insanın bakışlarıyla sevdiği kimsenin yüzünü, vücudunu ve el hareketlerini boşuna yakalamaya çalıştığını, birkaç yıl sonra da, gözlerinin mavi mi, yoksa siyah mı olduklarını hatırlamayacağını düşünüyordum.
"Yeni bir yol, yeni planlar!" diye bağırdı. "Artık dünküleri hatırlamaktan, yarınkileri istemekten vazgeçtim; şimdi, şu anda ne oluyor, o ilgilendiriyor beni. 'Şimdi ne yapıyorsun Zorba?' diyorum. 'Uyuyorum,' diyor. 'İyi uyu öyleyse!' 'Şimdi ne yapıyorsun, Zorba?' diyorum. Bir kadına sarılıyorum,' diyor. 'İyi sarıl öyleyse Zorba, hepsini unut, dünyada başka bir şey yok, yalnız o ve sen. Vira!"
Sayfa 307Kitabı okudu
