Dayé
Dayê îro min berde
Bê dengî êş û derd e
Dayê divê bibêjim
Kulê dil ez birêjim
Me berda rêça gela
Me da pey şêx û mela
Em ketin derya bela
Dayê te got min bela
Ev heftiyeke xewnên ne bi xêr dibînim
nav xwêdanekê û tirsiyayî şiyar dibim. Îro dayîka xwe re axivîm, dibêje; ez çûm li ba şêx Nurullah min ji te re nivişt çêkir. Nizanim Şêx Nurullah çi nivîsiye lê ji min re got, ez ew kesê bê bawer têra xwe tirsandim.
Danê Baranê
Danekî baranê, dîse di bextê çiyakî de bûm
Hişmendeke kofîşîn bû pîra min, notsalî bû,
bê kopal dimeşiya
Ji her liba tesbiha xwe re dipispisand:
"Em ketine tewqa Guran lawo.
Rohnî bidin da ji we bitirsin."
Stûneke qewîn bû li wî konê kurmancî
Pora kuştiyan wê dihûnand,
xwîna li ser sîngên wan dida hev dikir nivişt
Rûbar dengê wê bûn, her newroz ji nû ve dibû keçik,
bi heft dilan dil diket
Tenê wexta nifir dikirin li rihên kulek,
min didît ew pîr dibû
Kêfa wê dihat bi berxikan,
bi meherkên kehrîbar
Û wan zarokên ku desmala wê ya rengîn wek ala azadiyê Dihejandin li serhildanan.
Fatma Savci
Danê Baranê
di nav gotinên stranekî da teslîm buyîn, mirin û dîsa vejîn
Min go “keçê kurmalê! Min çûye cem melê gundê me, li kitêbê mêze kiriye; qedera min li serê te ye.”
Go “Lawiko! Bi kaxiz û niviştê, bi şêx û melan tu car vê sivingê naçe serî.
....
”Ez çi bikim qeder yazî kiriye, îlahî ye.
Gelî gundî û cînarno gilî, gazin û loman ji dilê min ê rezîl mekin.
Çav û biriyê reş û belek, şeva îşev min ê ji xwe re di xewna xwediye.
youtu.be/2YaAK4Tv0XY
Asoya Helbesta Kurdî
Cegerxwîn - Ez Nizanim Çi Bêjim
Heval, ez bilûrvan im
Dengê saza hozan im
Ji we ez dilgiran im
Ez nizanim çi bêjim