Merhaba
Kolay okunur, akıcı, çeşitli öykülerden oluşan bir kitap.
Avam diliyle yazılmış öyküleri okurken kişi doğrudan hikayeyi size anlatıyormuş gibi bir duygu uyandırıyor. Bazı öykülerde gözlerim doldu.
Kitabın adına ithafen bende bıraktığı duygu şu oldu; evlatlar yetiştirirken bilerek bilmeyerek kendi doğrularımızı yanlışlarımızı onlara aktararak kader motifimizi devam ettiriyoruz. Yazarın çeyiz diye yaptığı benzetme yerinde, evlatlara bıraktığımız bu duygusal miraslar iyi ya da kötü tüm hayatlarını ziyadesiyle etkiliyor.
Yazar son bölümde kendi hikayesini anlatmış samimi bir dille yazmış etkileyici gerçekten. İnsan hikayelerini "kendinizi keşfedin" alt mesajıyla öyküleştirmiş. En iyi biliş kendini biliş, en iyi geliş kendine hoş geliştir diyerek noktayı koymuş.
Severek okudum.
Daha çok empati kurabilmek, kendimizle yüzleşmek, kabullenmek, değişime hazır olabilmek, dönüşmek, evlatlarımızı ve dahası kendimizi de sevebilmek temennisiyle..
Keyifli okumalar..