Müslüman, islamı öyle bir sağ ve diri, canlı yaşa ki, seni öldürmeye gelen sende dirilsin.
Sayfa 61Kitabı okudu
Düşünmek... Bu, insanoğlunun en değerli özelliklerinden biri olan kabiliyetini geliştirmek... İşte, bu tarihi dönemde, islam aydınına düşen büyük ödev. İslam, düşünmeyi, insana sürekli olarak bir ödev bilmiştir. Kur'an, yüzlerce ayette, bu ödev üzerinde durur. Düşünmeye çağırır. Işığa koşan bir kelebeğin o telaşlı halinden, geceyi, bir dalgayı yararcasına aşan yarasadaki o radarlı yürüyüşten, baharda gülün birdenbire açılışından, sonbaharda bütün bir tabiatın ölüşünden, evrensel bir kefen gibi varlığı bürüyen kıştan, peygamberleri dinlemediği için zamanın kılıcıyla toza ve küle çevrilen medeniyetlerden, ölümden ve ölüm ötesinden, mezardan, doğumdan ve çocuktan, yeraltından, ayın üstündeki altın tozlara kadar düşünmek, insana, Yaratıcı tarafından bağışlanan en soylu bir özellik değil midir? İslam, düşünmenin yolunu kesmemiştir. Asıl biz, düşünmeyi durdurduğumuzdan İslamla olan ilişkimizi gevşettik, hatta yer yer kopardık.
Sayfa 33Kitabı okudu
İslamın Dirilişi deyimiyle şüphe yok ki, islam halklarının dirilişini söylemek istiyoruz. Yoksa islam prensiplerinin değil. Çünkü: İslam prensipleri hiçbir zaman ölmemiştir ve ölmez, her zaman için dipdiridir, ezeli ve ebedidir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da çiçekler açsın ruhunuz.
Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi
Duaya açılan avuçlarım
Avuçlarıma kar yağardı
Kimi zaman tipi...
Kaç gece avuçlarımda mahsur kaldım
Birkaç kış geçti Pollyanna
Ben hep mahzun kaldım.
Anlatarak bitiriyorum hayatımı
Bilmiyorum başka nasıl bitirilir hayat.
Ah benim nergis kokulu cehaletim...
Ruj lekeleri bıraktın bardaklarda
Anlatmak isterdin kendini durmadan
Bir bardağa bile olsa.
Ne diyecektin, ne söyleyecektin
Şairlerin şahı olsan,
Bir Ah'dan başka.
Sayfa 31Kitabı okudu
Bir zamanlar meydan okumak isterdim.
Kaç meydanını okudum da bu hayatın
Yalnızca iki harf öğrendim:
A
H!
Sayfa 31Kitabı okudu
Sevinmek nedense hep yedi yaşında.
Sayfa 20Kitabı okudu
Güzin Ablası kitaplar olan bir kızdım,
İçim sıkılmasa o kadar
Tek bir satır bile okumazdım.
Sayfa 17Kitabı okudu
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan.
Binlerce yeşil gözü olan zeytin ağacı gibi,
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan,
Ah... dedim sonra
Ah!
Sayfa 14Kitabı okudu
Şu hadsiz kâinatı şenlendiren, bilmüşahede rahmettir. Ve bu karanlıklı mevcudatı ışıklandıran, bilbedahe yine rahmettir. Ve bu hadsiz ihtiyacat içinde yuvarlanan mahlukatı terbiye eden, bilbedahe yine rahmettir. Ve bir ağacın bütün heyetiyle meyvesine müteveccih olduğu gibi bütün kâinatı insana müteveccih eden ve her tarafta ona baktıran ve muavenetine koşturan, bilbedahe rahmettir. Ve bu hadsiz fezayı ve boş ve hâlî âlemi dolduran, nurlandıran ve şenlendiren, bilmüşahede rahmettir. Ve bu fâni insanı ebede namzet eden ve ezelî ve ebedî bir zata muhatap ve dost yapan, bilbedahe rahmettir.
Sayfa 11
Bana kalırsa tek bir insan var.
İnsanların hepsi insan.
Sayfa 286Kitabı okudu
"Bunu nasıl yapabilirler,nasıl?"
"Bilmiyorum ama yaptılar. Daha önce de yaptılar, bu gece de yaptılar, yine yapacaklar ve yaptıkları zaman... öyle görünüyor ki yalnızca çocuklar ağlayacak."
Sayfa 268Kitabı okudu