Nazife Erdinç

Nasihat toplumunda büyüdük. Sözlerin model olduğu lakin davranışların eksik kaldığı bir toplumda. Kitap okumayan öğretmenlerimizden aldık kitap okuma ödevlerini. Bıyıkları sigaradan sararmış babamız söyledi bize sigara içmeyin diye. Annemiz namaz kılmayı aşılamak yerine, sigortalı iş bulup devlete kapak atmanın önemini anlattı bize. Allah konusunda bize anlatılan tek şey, korkmaktı. Şunu yaparsan yakar, bunu yaparsan şuraya atar. Kimse çıkıp demedi ki şunu yaparsan sever. Bunu yaparsan seni saklar, sakınır, korur. Herkes kork dedi de biri çıkıp da sev demedi. O en kıymetli sözcük anlatılmadı bize.
Reklam
Eyvallah hal olunca, el kalp hizasına gider ve gördüğü her şeye tebessüm eder artık.Önemi yoktur güzelin, çirkinin, iyinin ve kötünün. Bilir ki hepsi Hakk'tandır, hepsine çekeceği tek şey eyvallahtır...
"Bu hayat, bu şeyler benimdir" diyen herkes yanılmıştır. Boş bir inançtır bu. Hayatını ölümün elinden kurtaramayan insan, bu benim hayatımdır deme hakkına sahip değildir. İnsan yalnızca şunu söyleyebilir: "Bu hayat bana sadece verilmiştir."
Sayfa 130 - timaşKitabı okudu
33 öğeden 31 ile 33 arasındakiler gösteriliyor.