Bazen umud edersin.
Pencerenin pervazında beklersin bazen,
Bazen odanın en kuytu köşesinde,
Yüzün avuçlarının içinde.
Parmak uçların nikotin kokar,
Kesif bir duman odayı kaplar.
Buğusunda demlenir çay,
Her yudumda yalnızlık içersin.
Derin bir ah olur,
Bir gözü yeşil, o içinde gizlediğin.
Niçindi bu çaba,
Ne diyeydi bu karmaşa.
Oturup bir bankta, soluklanabilseydik keşke.
Keşke oturabilseydik bir demliğin kor ateşinde.
Sen olsaydın,
Ben yansaydım.