İnsanlar, yalniz kitaplarda şaşırırlar. Romancilar şaşirtir onlari. Ölü denizdeki su zerrecikleri gibi birbirlerine tutunurlar. Dalganirlar, bir yere gitmezler aslinda. Aslinda, kimse, kafasindaki hayallerle kimseyo bir yere götüremez.
Yalnız bir korku kaldı kuşkuyla karışık;
Sonunda kötü bir şey olur korkusuyla yaşadı her olayı
Eski bir yara izi içinde sızladı, her eğilişinde
İnsanlara. Dünyaya bir daha gelişinde
Çocuk ve korkusuz yaşamak ister sürekli.
Büyümek, yalnız tutunanlara gerekli.