“bak bu yara annemden, işte bu babamdan, buradaki ilkokul öğretmenimden, haaa şu en derin olan mı onu ben açtım bilmeden. en çok da o acıtıyor canımı, en çok o kanıyor.”
nilgün marmara
Kalem ve Gözler. İkisinin de görevi aynı, "yazmak". Kalem kağıda yazar, gözler zihnimize. Haaa kalemin yazdığı silinir ancaaaakk, gözlerin yazdığı silinmez arkadaş! Hele hele de gönüle yazmışsa hiç silinmez.
SULTAN KORKMAZ
Siz hiç Trenlerin arkasına takıldınız mı? Tranvayların, kamyonların?.. Sapsarı ışıklar uzun bir çizgi gibi gözlerinizi kamaştırır. Rüzgâr saçlarımı ikiye böldüğünde hep annem ve babamla luna parktaymışım gibi hayâl ederim, hızlı trendeyim, çığlık atıyorum, bir el sıkıca tutuyor elimden....Kâğıt helvalar, pamuk şekerler...Şehrin sarı ışıkları, luna
“Bak bu yara annemden, işte bu babamdan, buradaki ilkokul öğretmenimden, haaa şu en derin olan mı onu ben açtım bilmeden.. En çok da o acıtıyor canımı, en çok o kanıyor...”
Nilgün Marmara