Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Yayınevinden mi desem çeviriden mi yoksa gereğinden büyük beklentilerle başladığımdan mı bilemedim ama eksik bir şeyler olduğu kanısındayım. Okulların yıkıcı yanları yapıcı yanlarından daha çok durmuştur gözümün önünde. Bunun verdiği cesaret ve güvenle başlamıştım Okulsuz Toplum’a. Okuduktan sonra benim isteğimin okulsuz toplumlar okulsuzlaştırılmamış toplumlar olduğunu yani evrilmiş, yenilenmiş, yapılandırılmış, uyarlanmış okulları olan toplumlar olduğunu anladım. Ne günümüz şekliyle, ne de okulsuz.
Ivan Illich, okulların düşünemeyen, üretemeyen ve baskı altında tek tip insan yetiştirmeye olan eğilimlerinin insan kalitesini düşürdüğünü düşünüyor. Katılıyorum.
Çok fazla zaman, emek ve finansal anlamda harcamalar yapıldığı halde isteneni vermediğinden, her iki taraf için de bu yatırımların boşa gittiğinden dem vuruyor. Katılıyorum.
Amaç yoksunluğundan, bireylerin uzağında bir yerde olmaktan, kişisel duygu ve düşüncelerin göz ardı edildiğinden dert yanıyor. Katılıyorum.
Bu gibi yapılardan uzaklaşmak istediğine ve çare olarak kurumsallaşmayı bırakarak okulsuzlaşmaya ve onun gerektirdiği özel kurum ve eğitimlere devam etmeye başvuruyor. Katılmıyorum.
Onca emek, zaman ve maddi destek verilen kurumların ortadan kalktığını düşündüğümde yerine koyacak bir yapı bulamıyorum. Onun yerine var olan kurumları iyileştirsek, ihtiyaca göre düzenlesek, doğacak fikirleri özgürleştirsek, bireyleri yüceltsek; sevilen ve istenen, az zamanda çok iş çıkarılan yerler haline getirsek nasıl olur acaba ?
Güzel şeyler anlattığı şüphe götürmez bir gerçek fakat ben bu tarz kitapları asla okuyamıyorum. Okumak zorunda kaldığım için okumuştum ve okurken büyük ihtimalle beynimi başka şeylerle meşgul etmiştim....
Okulsuz Toplum üzerine
“Bireysel öğrenmenin de toplumsal eşitliğin de okullaşma ritüelleriyle artırılamayacağını anlamadıkça eğitimde bir reform söz konusu olamaz.” (s:55)
Toplumsal eşitliği sağladığı varsayılan ve hatta dayatılan okul kurumunda, öğrenciler türlü kalıplara konuluyor, etiketleniyor ve etiketlerine göre davranılıyor. Toplumsal eşitsizliğin meydana
141 syf.
·
Puan vermedi
Okulun gorevinden saptigini, sabit insanlar yetistirdigini anlatmaktadir. Okul yerine egitim icin farkli methodlar onermektedir. Okuma acisindan ise akici olmayan bir kitapti.
Eğitim ciddi bir konu. O kadar önemlidir ki devletin eline bırakılamayacak kadar önemli bir konu. Illich okulun bireyleri nasıl köleleştirdiğinden, sistemin kendini sorgulamak cesareti gösteremeyecek bireyler yetiştirmek üzere kurgulandığından söz etmekte ve hepimizin zihninde kutsal bir yer olan okula oldukça farklı ve çoğunlukla olumsuz bir bakış açısı ve eleştiri getirmekte.
Yarıda bıraktığım tek kitap...çeviri dili asla akıcı değil bazı cümle veya paragrafları anlamak için tekrar tekrar okumak durumunda kalabiliyorsunuz ve bir müddet sonra aynı mesajları barındırdığını görünce de kitabı okumak zevk verme yerine sinir bozucu bir hal alıyor
Özetle eğitimin sonucunun öğrenim olamayacağını kişisel gelişimin genellemeyle ölçülemeyeceği ve okulun sisteme ve dünya şartlarına kurşun asker yetiştirdiği savunuluyor.
Bir gün lisedeyken ( 14 yıl önce ) arkadaşım bana “ Bu trigonometri üçgen ve açılarla bizi oyalıyorlar, millet malı götürüyor bizde burda ömür tüketiyoruz demişti “ şimdi ben hayalimdeki kariyeri yapma şansına erişmiş biri olarak, bu sözleri söyleyip liseden sonra ticarete atılan arkadaşımdan maddi olarak çok çok gerideyim ama arkadaşım hala mutlu olmayı öğrenmesi gerektiğini bilmiyor. belki de bize bu züğürt tesellisini empoze ettiler okulda... illich tamda bu ikilemde bırakıyor insanı
Özetle Okumasanız da pek birsey kaybetmeyeceginiz okusanız yeni terimler kazanacağınız açık olan bir kitap.tabi sabırlıysanız ;)
Zorunlu eğitim üzerine eleştirilerde bulunan yazar ABD de devletin vermiş olduğu eğitim kalitesine de ağır eleştirilerde buluyor.
"Yasalar kimseye araba kullanma yolunda bir yaptırım uygulamamakta, fakat herkesin okula gitmesini zorunlu kılmaktadır."
Okulsuz Toplum. Romantik bir isim. Ancak, gerçekçi değerlendirmelerin sonucunda ulaşılan bir fikir, bir tasarım okudum. “Okul bütün dünyada eğitim karşıtı bir etkiye sahiptir.” diyerek kendi saflarına taraftar toplamak için usturuplu bir cümle kurmuş yazar. İçerisinde hak vermemenin pek de mümkün olmadığı pek çok düşünce daha var. Tüm bunlara rağmen okullara yönelik çıkarımların çoğuna katılamadım. Okullar sonuç itibariyle bir bölünmeye ve ayrışmaya hizmet ederler, okuldaki eğitimle (sertifikalı eğitim) yücelen birey az eğitimliyi (sertifikasız,diplomasız) küçümsemektedir, fikri bunlardan biri. Okulların hayal gücünü, zorunlu ve belirli bir müfredatla yok ettiğini; “okul yaşama hazırlığı yabancılaştırmakta, böylece öğrenciler gerçek eğitimden ve yaratıcılıktan yoksun bırakılmaktadır.” Peki gerçek eğitim nedir? Yazar, “kişinin kendi kendine motive olduğu öğrenmeyi tercih edebiliriz” diyor ve soruyor: Hangi insanlar öğrenme eylemi için bir ilişkiye girmeyi istemektedir? Eğitimi ve öğrenmeyi kendi kendine motive olan, öğrenme eylemi için iletişime geçmek isteyen insanların, bir nevi kendi organizasyonları içerisinde sürdürmesini beklemek benim için ütöpik bir eğitim anlayışı olarak kaldı. Dünyaysa 1984’ü haklı çıkarmaya devam ediyor gibi.
141 syf.
8/10 puan verdi
Okul, çocuğa öğrenmek için kuruma ihtiyacı olduğunu öğretir.
Okul aynı zamanda kaçınılmaz olarak kapitalizmi içe yansıtır. Bilginin sermayeleşmesi. Çünkü kapitalist, bilgisini içsel olarak biriktirdiklerini sertifka ile ispat edebilir. Toplumda sertifika sahiplerine daha düşük değerde hisse senetli olanlara göre daha üst bir sosyal değer vermektedir.
Hali hazırda zorunlu olan okul vasıtasıyla büyüme, öğrenme, serpilme uluslararası mahiyette büyük bir kurumun bir ürününün tüketiminin sonucuna dönüştürülmüştür. yani sanki büyüme, öğrenme halleri sadece okulların varlığıyla birlikte gerçekleşmektedir şeklinde bir anlayış oluşmuştur. Bu da aslında beraberinde eğitimi ya da bilgiyi bir meta haline getirmektedir.
Kitap, genel itibari ile okulun,statükonun korunmasına vesile olan araçlardan biri olduğundan dolayı bu prestije sahip olduğu yolundaki tezini kanıtlamaya çalışmaktadır.
eğitim konusunda, zorunlu eğitimin insanların hayatlarına, para babaları tarafından nasıl kademeli olarak sokulduğunu ve bunu yaparken de üniversitelerden nasıl ve ne şekilde yararlanıldığına dair bilgilenmenizi sağlayan bir kitap.
temel olarak da zorunlu eğitim ile birlikte insanların nasıl çocuksu kalması için çaba harcanıldığını, üniversite
Sanayi Inkılabı'nda sisteme işçi yetiştirmek için başlatılmış eğitim sistemi sonradan değiştirilmemiştir. Okulsuz Toplum, bu düzenin günümüzde de devam eden yansımasının çarpıcı etkilerini gösterirken özgürleşmeyi amaçlar. Okullar, kısıtlayıcı, kişilik haklarına bile müdahale edebilen ticarethanelerdir ve tüm amaçları insanları kendisine bağlı kılan düzende tutmaktır. MEB'in öğretmenlere tavsiye ettiği kitaplar listesinde olması ilginçtir. Bunun öğretmenlerin dahi toplumun okumayan kesimi arasında olduklarını gösterdiğini söyleyebilirim. Hele ki tavsiye bir kitap asla okunmaz, okunmamasının yolu da tavsiye etmektir. MEB, Okulsuz Toplum gibi dünyanın en meşhur kitaplarından birini yasaklamayarak onun reklamını yapmamış, tavsiye ederek de okunmasının önüne geçmiştir. Ki sadece bu örnek bile kitabı pek çok açıdan haklı çıkarmaktadır. Ayrıca idealist bir düzen kursak bile küresel kapitalizm hakimken ve sanayi inkılabından kalma eğitim sisteminden çıkmamız mümkün değilken ülkenin her bir ferdi Okulsuz Toplum'u okusa bile düzeni değiştirmemiz mümkün görünmüyor. Ancak birey olarak kendimizi öğretilenler dışında bir şeyler öğrenebilir hale getirebiliriz.
öncelikle şunu belirtmek gerekir ki, ıvan ıllich, eğitime oldukça önem vermiş birisi yani eğitimin önemini bilen bir insan. hepimiz de öyleyiz zaten eğitim muhakkak olmalı. bizim yazarın düşüncesi; buzdağının görünen kısmında yüceleştirilen eğitimin, okul gibi bir araçla, adaletsiz gelir dağılımıyla oluşan toplumlarda oluşan sınıf farklılıklarına
141 syf.
·
Puan vermedi
Bakanlığın öğretmenlere bu kitabı niye tavsiye ettiğini hala anlamış değilim. İllich katı tutumuyla bilinen bir yazar ve bu eserinde de okullara aktarılan maddi kaynağın boşa savrulduğunu savunuyor lakin yerine önerdiği sistemin için okullu sistemden daha boş kanaatimce. Bu kitap benim için zaman kaybıydı.
Kitabı bitirdim ama ben de bittim. Dili öyle ağır ki çoğu sayfaları boş yere okudum gibi geliyor. Anlayamadım bir türlü. Kısacası mevcut eğitim sisteminin köleleştirmeye yönelik olduğu ifade edilmeye çalışılmış. Yazara hak veriyorum ama kitabın anlaşılması çok zor.