Orhan Söğüt
@okurkodlar
Kadere inanır mısın Neo?
Bilgisayar Mühendisi
424 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Bir kuşu özgür olduğuna inandırmak, neden dünyanın en
zor işi? Biraz çalışıp çabalasalardı, kendi özgürlüklerini görürlerdi. neden böyle güçlük çekiyoruz?"
Sayfa 86Kitabı okudu
"Uçmak, bir martının en doğal hakkıdır.
Özgürlük ise, var oluşun bir parçasıdır. Boş
inançlar olsun, gelenekler olsun, özgürlüğü kısıtlayan ne varsa, kaldırıp atmak gerek."
Sayfa 79Kitabı okudu
Bizi sınırlandıran her şeyden uzaklaşmalıyız.
Sayfa 68Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir şeyler öğrenmezsek, gelecekteki dünyamız da şimdikinin bir eşi olur. Hep durağan, sınırlı, tekdüze bir yaşam; kurşun ağırlığındaki o anlamsız sorumluluklar... hep aynı.
Sayfa 46Kitabı okudu
Üstelik nereden geldiğimizi, nerede bulunduğumuzu fark etmeksizin. Ve günü gününe yaşadık. Bizler; karın doyurmaktan, didişmekten, sürü içinde güç kanıtlamaktan çok daha önemli değerlerin var olduğu bilincine ermek için kaç yaşamdan geçtik acaba? Binlerce Jon, binlerce!
Sayfa 46Kitabı okudu
Yaşam, bağrında taşıdığı olanaklardan ötürü ne büyük bir anlam yüklüydü!
Yaşamın da bir amacı olmalıydı. Kendimizi bilgisizlikten arındırabilir; akıl, bilgi ve yücelik içinde özümüzü yeniden kazanabiliriz. Özgür olabiliriz. Uçmayı öğrenebiliriz...
Sayfa 28Kitabı okudu
Bu ve diğer tecrübeler gözlerimi açmıştı. İnsanların kayıtsızlığını ve miskinliğini görünce onlar için kendimi feda etmeye değmeyeceğine karar verdim. Onları uyandırıp gözlerini açmaya çalıştım bir süre. Sence halkın ezici çoğunluğu hakikatin ne olduğuna aldırıyor mu? Umurlarında bile değil! Sadece rahat bırakılmak ve hayal güçlerini besleyecek masallarla kandırılmak istiyorlar. Peki ya adalet? Şahsi ihtiyaçları karşılandığı müddetçe onlar için bu kavramın da zerre kadar ehemmiyeti yok.
Sayfa 444Kitabı okudu
Aniden zihninde günün birinde kendisinin de hiçlikte kaybolacağı düşüncesi belirince titredi.
Hiçbir şeyi kesin olarak bilmiyoruz diye düşündü. Üzerimizdeki yıldızlar sessiz. Sırtımızda yanılgılarımız savrulup gidiyoruz. Kesinlikle çok korkunç bir tanrı bize hükmediyor.
Sayfa 428Kitabı okudu
Bir kez cenneti tadan birinin oraya tekrar gitmek istememesi mümkün mü?
Sayfa 397Kitabı okudu
"Çok fazla hatıra engel oluyor uyumana değil mi?"
"Keşke biraz şarap olsaydı"
Sayfa 358Kitabı okudu
"Sen Şirin'sin. Şirin. Ben de senden ayrılmaya yazgılı olduğu için kederinden aklını kaçıran Ferhat'ım."
Sayfa 317Kitabı okudu
Korkunç!
"Şu an hissettiklerimin yanında tüm kelimeler kifayetsiz kalıyor. Sanki bambaşka bir ışık keşfetmiş gibiyim. Bu kısa zaman zarfında öylesine çok şey öğrendim ki! Ferhat'la Şirin'ın hikayesini bilir misin? Seni gördüğüm an sanki daha önce bir yerlerde karşılaşmışız gibi hissetmiştim. Şimdi bunun nedenini anlıyorum. Şirin'i hayalimde senin gibi hayal etmişim meğer. Tabii şu an karşımda ete, kana bürünmüş duran varlık hayalimdekinden bile muhteşem. Sakın gülme bana, Meryem. Allah şahidim olsun şimdi zavallı Ferhat'ı daha iyi anladım. Böylesi bir güzelliği her gün görüp sonra da ondan sonsuza dek ayrılmak zorunda kalmak! Bu cehennem azabı değil de nedir? Ferhat'ın aklını kaçırmaması mümkün değildi. Kendini sevgilisinin resmini kayalara oymaktan alıkoyamamıştı. Allahım! Acısı ne kadar büyük olmalı. Kaybedilen o büyük mutluluğun bir daha asla geri gelmeyeceğini bilerek yaşamak ne kadar da korkunç!"
Sayfa 316Kitabı okudu
"Sanki yalnızlığın etkisiyle hayallerle
gerçekleri karıştıran birinin sözleri gibi."
Sayfa 300Kitabı okudu
Sonsuzluğun altında değersiz varlıklarız hepimiz, Kainatla mukayese edildiğinde ne derece aciz bir varlık olduğumu daha on yaşındayken idrak etmiştim. O zamandan beri yaşadıklarım neticesinde hangi görüşlerim değişti? Allah'a peygambere, ilk aşkın büyüleyiciliğine olan inancım sona erdi. Yaz akşamlarında yaseminler artık eskisi gibi güzel kokmuyor. Laleler artık eskisi gibi rengarenk değiller. Sadece kainatın sınırsızlığına dair şaşkınlığım ve beklenmedik tabiat olaylarına ilişkin korkularım baki kaldı. Dünyamızın kainatta bir toz zerresi olduğu, bizlerin de bu toz zerresinin içinde seçilemeyecek kadar küçük varlıklar olduğumuz bilgisi hâlâ içimi derin bir umutsuzlukla dolduruyor.
Sayfa 287Kitabı okudu
Bizi mutlu ya da mutsuz kılan olaylar değil, olayları algılama biçimimizdir.
Sayfa 285Kitabı okudu