Bir gün şöyle bir iş etmiştik dedim. Onu da yazdın mı? Yine aa'a, deyince. Oğul, dedim, sen onca yazıp, benim bildiğimi yine de yazamayınca, ben okusam ne olur seni, okumasam ne olur... İşte bu aydın, maydın dedikleriniz budur. İki satır yazınca hemen dünyayı yeniden kuracaklarını sanırlar. Oysa yaşamak ve de yenmektir önemli olan. Sen enseni tokata uzat, sonra da nice dayak yedim diye yaz... Kim okur, kim dinler bire oğullar..
Sayfa 314