bugün bombalarla
yerle bir oluyor koca şehirler
bir daha karaya adım atamama pahasına
botlara doluşuyor mülteciler
polisler rengi yüzünden vuruyor insanları
daha dün çöp gibi kaldırıma atılmış
bebeklerle dolu bir yetimhanedeydim
bugünse bir hastanede
bebeğini kaybedip deliren anneyi izledim
ve bir sevgili öldü bir yerlerde
şimdi nasıl inanmam
tüm bu karmaşanın içinde
bana bahşedilen hayatın
bir mucize olduğuna
çoktandır yoksun ama
yine de bağlıyım sana
ihanet gibi geliyor
gözlerimi kaldırıp da
bakmak bir başkasına
yoksa ne olur bahanem
sen dönüp de
ellerin neredeydi diye sorduğunda