Aile kavramından yoksun, özel hayat bilmeyen 'herkes herkes içindir' ilkesini benimseyen, doğmayan, bir şişede üretilen, dış görünüşleri ve kişilikleri tamamen üreticinin elinde olan, hipnopedya ile şartlandırılan ve bu sayede kendi düşünceleri zevkleri bile olmayan bireyler.. Parfüm akan musluklar, kolayca çıkarılıveren her an sevişmeye hazır kıyafetler, güzel hatta kusursuz ama ruhsuz bedenler.. Yaşlanmayan, işleri sekteye uğramasın diye hastalanmayan(çünkü üretildikleri şişede tüm hastalıklara karşı bağışıklık kazandılar), ölüsünden bile çıkar elde edilen bireyler.. Sadece çalışması, tüketmesi, şartlandırıldığı şekilde yaşaması gereken, bireyler.. Burada insanlar her daim mutlu. Ancak bir ihtimal mutsuz olursan diye, gerçekçi olmak gerekirse; düşünmeye ve sorgulamaya vaktin olmasın, sadece eğlen ve tüket diye soma var, kullan ve mutlu ol. Uygar olmak bu kadar basit ve eğlenceli.
Diğer taraftan uygar dünya ile vahşilerin dünyasını ayıran bir elektrikli tel, telin diğer tarafında hala var olan aile kavramı, doğan çocuklar, inanç ve ibadet..
Her iki dünyadan yolları kesişen birer insan (evet artık insan kelimesini kullanabiliriz). Şartlandırıldığı gibi davranmayan, düşünen, sorgulayan, uygar dünyanın ifadesiyle kusurlu bir avuç insan..
Bu kitap 3-5 cümle ile özetlenemiyor. İlk başladığınızda uygar kesime kendinizi yakın hissedebilirsiniz. Ama sonra bunu kesinlikle istemeyeceksiniz. Vahşilerin hayatı mı? Hayır çok ilkel, kesinlikle bunu da istemeyeceksiniz. İki uç nokta..
Orwell'in 1984'ü kadar etkileyici, mutlaka okunması gereken bir başyapıt.
