- Annesine devamlı "evet anneciğim", "peki anneciğim", "sen nasıl istersen anneciğim", "hemen yaparım anneciğim" diyen bir kız düşün...
- Düşüncesi bile tüylerimi ürpertiyor.
- Bir süre sonra annesi kızının bu kadar uysal oluşuna sinirlenmeye başlayabilir. Sonunda hiddetle: "Bu kadar uysal olmasana yahu!" diye patlar. Kızı da buna "Olur, anneciğim!" diye yanıt verir.
- İyi bir köteği hak eder bu kız bana göre.
- Ya, değil mi? Kız bunun yerine, "Hayır, uysal olacağım işte!" dese ne yapardın?
- Bu da tuhaf bir yanıt olurdu. Belki yine bir kötek atardım.
- Bir başka deyişle durum kilitlenmiş olurdu. Diyalektik gerilim öyle yükselmiş olurdu ki, bunu ani bir değişimin izlemesi gerekirdi.
- Kötek gibi mi?