Bugünün insanı bir çok açıdan barbarlık dönemlerindeki kişilerden üstün olduğu hâlde, aklın ve bilginin gösterdiği yoldan gitmeye bir türlü alışamamış, aklın yolunu kullanmayı öğrenememiştir.
Eskiden insanlar hak için kan dökerler, bu yüzden birbirlerini rahatça öldürürlerdi. Çağımızdaysa, insan öldürmek suç sayıldığı hâlde yine de cinayetlerin ardı arkası kesilmiyor.
Dünyadaki birçok kötülük, daha cüretle söyleyeyim, dünyanın bütün kötülükleri, bizi, bilgisizliğimizi açığa vurmaktan kaçınmayan, reddedemediğimiz şeyi kabul etmeye alıştırmalarından kaynaklanıyor. Her şeyden bilmişçe ve keskinlikle söz ediyoruz.
İnsanın doğuşunu görmekten herkes kaçar, ama ölümünü görmeye hep koşa koşa gideriz. İnsanı öldürmek için gün ışığında, geniş meydanlar ararız; ama onu yaratmak için karanlık köşelere gizleniriz.