Maide suresinin 32. ayeti şöyle der:
" ... Kim, bir cana kıymamış, ya da yeryüzünde bozgunculuk yapmamış olan bir canı öldürürse, sanki bütün insanları öldürmüş gibidir."
Sayfa 40Kitabı okudu
İslam Hukuku'nda, intihar eden kişi ölmüş ise fiilen cezalandırılmak mümkün olmamakla birlikte, cenaze namazı kılınmayarak bir tür ceza uygulanmaktadır. intihar etmek isteyen kişi ölmediği takdirde, intihar suçuna teşebbüsünden dolayı tazir cezası[67] ile cezalandırılır. intihar edene yardımcı olanların da cezalandırılması gerektiği İslam Hukuku'nca benimsenmektedir. [68]
hastayı anlamsız bir şekilde, acılar içinde kısa bir zaman dilimi için yaşatmanın gereği yoktur.
Sayfa 140Kitabı okudu
Seneca
"... Eğer, yaşlılık aklımı sarsmaya başlarsa, eğer melekelerimi tek tek harap ederse, bana yaşam değil nefes bırakırsa, çürük veya yıkılmak üzere olan binayı terk ederim. Eğer, iyileşme ümidim olmadan acı çekmek zorunda olduğumu bilirsem, acının kendisinin yol açtığı korkudan değil, uğruna yaşadığım her şeyden mahrum ettiği için giderim".[42]
dworkin;
Bir insanın, başkalarının kabul ettiği, fakat kendisinin kendi yaşamıyla korkunç derecede çatıştığına inandığı bir biçimde ölmesini sağlamak harap edici, nefret uyandıran bir tiranlıktır.
Sayfa 109Kitabı okudu
Pitagoras'a göre, dünyevi yaşam, Tanrılar tarafından verilen bir ceza biçimidir.
Ötanazi talep edenlerin dayandıkları nedenler şu yüzdelerdedir: Onurunu kaybetmek (yüzde 57); acı (yüzde 46); başkalarına bağımlı hale gelme (yüzde 33); yaşamaktan yorulma (yüzde 23). Sadece hastaların yüzde 6 'sı tek neden olarak acıyı göstermişlerdir. Bu veri, hastaların acıdan çok kendi kişisel durumlarından dolayı ölümü seçtiklerini göstermektedir. Bu durum, ötanazinin ya da hekim yardımlı intiharın kişisel bir seçim olduğunu, kişisel özerklik hakkının bir kullanımı olduğunu doğrulamaktadır.
Sayfa 200Kitabı okudu
Bir kişinin ölümü kendisi için daha iyi ise, o kişinin kendisine iyilik yapması niçin engellenmelidir?
Montaigne'e göre, ölüm sadece bir hastalığın devası değil, aynı zamanda bütün dertlere devadır; hiçbir zaman korkulmayacak, çok kez aranacak emin bir limandır. Montaigne, ölmek özgürlüğümüz olmasa yaşamın bir kölelik olacağını söylemekte, hastalık ve acı karşısında ölümün bir kurtuluş yolu olduğunu belirtmektedir.
Sayfa 85Kitabı okudu
james rachels;
"Hristiyanlık aslında ötanaziyi yasaklayıcı herhangi bir şey içermez, bu durum yanlış yorumlanmıştır. altıncı emir "öldürme" dememektedir, bu kötü bir çeviridir; altıncı emir "cinayet işlememelisin" demektedir ve bu açıkça merhametle öldürmeyi yasaklamamaktadır. Cinayet, "yanlış öldürme"dir. Merhametle öldürme, "yanlış öldürme" olarak kabul edilmediğinde, yasaklama alanı dışında kalır; nasıl ki savaş durumunda öldürmeyi cinayet olarak görmüyorsak, ötanaziye de bu sebeplerle cinayet diyemeyiz."
Sayfa 101 - 102Kitabı okudu
"bence yaşam kalitesini artıramadığımız bir hastayı canlı tutmak, ona acı çektirmektir."
Sayfa 137Kitabı okudu
"Tuhaf veya kararsız bir yaşam biçimi, başkalarının haklarına veya menfaatlerine müdahale etmediği sürece, farklı olduğu için suçlanamaz"
Sayfa 116Kitabı okudu
“ölüm... bir dizi küçük aşamayı takiben, minik parçalara ayrılmakta ve sonunda hangi aşamanın gerçek ölüm olduğunu bilmek olanaksız hale gelmektedir; bu aşamalardan birinde bilinç kaybedilirken, bir baş kasında solunum sona errnektedir. Tüm bu küçük sessiz ölümler, büyük dramatik ölüm eyleminin yerine geçerek, onu ortadan kal dırmışlardır ve artık hiç kimse anlamının bir kısmını kaybetmiş bir an için, haftalar sürebilen bir süre boyunca bekleme güç ve sabrına sahip değildir".
Sayfa 15 - Ayrıntı yayınlarıKitabı okudu
onursuzluk diğer mahrumiyetlerden daha fazla acı vermektedir, onuru reddedilen kişiler, onurun koruduğu öz saygıyı kaybedebilirler ve hatta kendini hor görme veya kendinden nefret gibi daha ciddi acılarla karşılaşabilirler.
Sayfa 110Kitabı okudu