Zaman zaman intihar edenin gömülmesi ile ilgili uygulamaların değişiklik göstermesine rağmen, Fransa'da 1789 Devrimi'nden sonra ne intihar, ne intihara teşebbüs ne de intihara yardım ceza hukuku alanında bir suç olmuştur.
Hıristiyanlık'ın insan yaşamının değeri ve haklar düşüncesi kürtaja da güçlü bir saldırı geliştirmiştir. Bireyin yaşamının toplumla ilişkili olarak değil, ilahiliği ile ilişkili olarak, kendi içinde bir değere sahip olduğu savunulmuştur
Stoacılığın ana ilkesi doğaya uygun davranmaktır; "doğa", diğer bir deyişle "her şey" Tanrı'dır. Stoacılara göre, her türlü
acı, hastalık doğal olduğu gibi, ölüm de doğal bir çözülmedir, kozmik düzenin bir parçasıdır. Yaşam ve ölüm arasında fark yoktur. Bu nedenle ölüme karşı çıkmak ve şikayet etmek de anlamsızdır
Ölüm, ahlaki açıdan ne iyi ne de kötüdür. Stoa düşüncesinde, ölüm korkutucu bir belirsizlik olmaktan çıkmış, cehennem düşüncesinin olmaması ve günah duygusunun yokluğu insanları ahirette çekecekleri cezaların korkusundan kurtarmıştır. Stoacılara göre, ölüm, artık bir korku değil, üzerinde nesnel olarak tartışılabilecek bir şeydir
Stoacılara göre, intihar, önlenemeyen bir kötülükten kaçıştır; kapı her zaman açıktır ve intihar bir çıkış yoludur.
Aries şöyle demektedir:
"ölüm ... bir dizi küçük aşamayı takiben, minik parçalara ayrılmakta ve
sonunda hangi aşamanın gerçek ölüm olduğunu bilmek olanaksız hale
gelmektedir; bu aşamalardan birinde bilinç kaybedilirken, bir başkasında solunum sona errnektedir. Tüm bu küçük sessiz ölümler, büyük dramatik ölüm eyleminin yerine geçerek, onu ortadan kaldırmışlardır ve artık hiç kimse anlamının bir kısmını kaybetmiş bir an için, haftalar sürebilen bir süre boyunca bekleme güç ve sabrına sahip değildir"
Hipokrat Yemini'nde yer alan ötanazi yasağı Antikçağ'da ötanazinin uygulanmadığına bir delil olarak kabul edilmektedir. İkinci bölümde ele alınacak Hipokrat Yemini nedeniyle, bugün pek çok hekim ötanazi uygulamasının tıp mesleğinin değerlerine aykırı olduğunu savunmaktadırlar. Oysa Antikçağ'da, hastaların yaşamlarını sona erdirmelerine izin verilmektedir. Hatta, zaman zaman dışarıdan yardım alarak kendilerini öldürmeleri, diğer bir deyişle bugün tanımlandığı şekliyle aktif ötanazi dahi kabul edilmektedir.[60]
Çoğunlukla umutsuz ve depresif bir durumda intihar gerçekleştirilmektedir. intihar üzerine yapılmış pek çok araştırma, intihara teşebbüs eden kişilerin çoğunlukla intiharı bir daha denemediklerini ortaya koymaktadır. Bu nedenle, intihara yardımın pek çok ülkede bir suç olarak korunması, yaşamın kutsallığı/ dokunulmazlığı tezi açısından değil, paternalist Devlet anlayışı açısından meşru görülebilir.