Nora kendini düşündüğün de — ki son zamanlarda gitgide daha çok düşünmeye başlamıştı— ancak olmadığı şeyler aracılığıyla düşünebiliyordu. Olmayı beceremediği şeyler aracılığıyla. Olmayı beceremediği çok fazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar. Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım. Buzul bilimci olamadım. Dan'in karısı olamadım. Anne olamadım. Labirentler'in vokalisti olamadım. Cidden iyi ve cidden mutlu biri olamadım. Voltaire'e bakmayı beceremedim. Şimdiyse, bunlar yetmiyormuş gibi, ölmeyi bile becerememişti. Boşa harcadığı fırsatların bu kadar çok olması cidden acınacak bir durumdu.
"Gece Yarısı Kütüphanesi burada durdukça, Nora, ölümden korunacaksın. Şimdi nasıl yaşamak istediğine karar vermek zorundasın."
Sayfa 30Kitabı okudu
"Ancak olmadığı şeyler aracılığıyla düşünebiliyordu. Olmayı beceremediği şeyler aracılığıyla. Olmayı beceremediği çok fazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar... Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım, buzul bilimci olamadım, Dan'in karısı olamadım, anne olamadım, Labirentler'in vokalisti olamadım, cidden iyi ve cidden mutlu biri olamadım, Volter'e bakmayı beceremedim... Şimdiyse bunlar yetmiyormuş gibi ölmeyi bile beceremedim."
DomingoKitabı okudu
Nora kendini düşündüğünde -ki son zamanlarda gitgide daha çok düşünmeye başlamıştı ancak olmadığı şeyler aracılığıyla düşünebiliyordu. Olmayı beceremediği şeyler aracılığıyla. Olmayı beceremediği çok fazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar. Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım. Buzul bilimci olamadım. Dan'in karısı olamadım. Anne olamadım. Labirentler'in vokalisti olamadım. Cidden iyi ve cidden mutlu biri olamadım. Voltaire'e bakmayı beceremedim. Şimdiyse, bunlar yetmiyormuş gibi, ölmeyi bile becerememişti. Boşa harcadığı fırsatların bu kadar çok olması cidden acınacak bir durumdu.
"Gece Yarısı Kütüphanesi burada durdukça, Nora, ölümden korunacaksın. Şimdi nasıl yaşamak istediğine karar vermek zorundasın."
Sayfa 30Kitabı okudu
Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna...
Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu
kadar yaşamak istemediğim halde."
Sayfa 15Kitabı okudu
Ölmeyi bile beceremedim.
Sayfa 15 - Epsilon yayınları
"Tavan... İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize... Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna... Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde." Aslında cevap beklemiyordum, sanki kendi kendime veryansın ediyordum. Ancak beni şaşırtarak cevap verdi bana.
"Sen ölemezsin zaten," dedi.
"Nedenmiş o?"
"Çünkü ölmek için fazla ölüsün."
Sayfa 15 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Ne igrenc betimlemeler bunlar aynen canım aslında bir avizesin
"Tavan... İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize... Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna... Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde."
"Tavan, iç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize, yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk. Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna. Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.”
" 'Tavan... İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize... Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk.. Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna... Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.' Aslında cevap beklemiyordum, sanki kendi kendime veryansın ediyordum. Ancak beni şaşırtarak cevap verdi bana. 'Sen ölemezsin zaten,' dedi.
'Nedenmiş o?'
'Çünkü ölmek için fazla ölüsün.' "
Sayfa 15Kitabı okudu
Neden hâlâ yaşadığımı merak ettiğim günlerde bile gizli saklı ölmeyi beceremedim.
Sayfa 24 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Tavan İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.-
Tavan... İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize... Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna... Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.
Nora kendini düşündüğünde -ki son zamanlarda gitgide daha çok düşünmeye başlamıştı- ancak olmadığı şeyler aracılığıyla düşünebiliyordu. Olmayı beceremediği şeyler aracılığıyla. Olmayı beceremediği çok dazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar. Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım. Dan’in karısı olamadım. Anne olamadım. Labirentler’in vokalisti olamadım. Cidden iyi ve cidden mutlu biri olmadım. Voltaire’e bakmayı beceremedim. Şimdiyse, bu kar yetmiyormuş gibi, ölmeyi bile becerememişti. Boşa harcadığı fırsatların bu kadar çok olması cidden acınacak bir durumdu.
“Gece Yarısı Kütüphanesi burada durdukça, Nora, ölümden korunacaksın. Şimdi nasıl yaşamak istediğine karar vermek zorundasın.”
Cümleyle vurulan biriyim ben. Neden hala yaşadığımı merak ettiğim günlerde bile gizli saklı ölmeyi beceremedim.
Sayfa 24Kitabı okudu